Er was eens een jochie uit Anna Parochie,
Dat dolgraag een man wezen wou.
Hij at volle borden om groter te worden,
Wat groeide dat kereltje gauw
En steeds na het eten moest moeder hem meten,
Dat deden ze vlug in de gang.
Dan zuchtte het jochie uit Anna Parochie:
‘O, moeder, wat word ik al lang.’
Hij werd alsmaar groter van yoghurt en boter,
Van erwten, bonen en brij.
En na het eten, toen moeder wou meten,
Kon zij er echt niet meer bij.
Toen lachte het jochie uit Anna Parochie,
‘Nu zult U eens zien wat ik kan.
Bedankt voor het eten, bedankt voor het meten,
Ha moeder nu ben ik een man.’
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
dieren antroposofie, zie https://seniorplaza.nl/versjes/het-jongetje-dat-wou-groeien/
Er was eens een jochie uit Anna Parochie,
Dat dolgraag een man wezen wou.
Hij at volle borden om groter te worden,
Wat groeide dat kereltje gauw
En steeds na het eten moest moeder hem meten,
Dat deden ze vlug in de gang.
Dan zuchtte het jochie uit Anna Parochie:
‘O, moeder, wat word ik al lang.’
Hij werd alsmaar groter van yoghurt en boter,
Van erwten, bonen en brij.
En na het eten, toen moeder wou meten,
Kon zij er echt niet meer bij.
Toen lachte het jochie uit Anna Parochie,
‘Nu zult U eens zien wat ik kan.
Bedankt voor het eten, bedankt voor het meten,
Ha moeder nu ben ik een man.’