Ik ben op zoek naar een versje voor mijn oma (vermoedelijk uit Groningen).
U zou mijn oma (Elisabeth Munneke te Ermelo) erg blij maken als ik dit versje voor haar kan uitprinten.
Elementen uit het versje zijn o.a;!
Er zat een boertje op een paardje…… met een witte staart.
…Langzaam stappend voort en wordt tot spoed niet aangespoord.
Opeens kwamen er jongens aan (zij deden wild tegen dat paard waardoor het op hol slaat).
Dat paard rende en rende en hield niet op (HO)……..
Met deze reactie is een bijlage meegestuurd. SeniorPlaza stuurt deze per e-mail aan de betrokkenen: Paardengang.png
Aha, gevonden in het Haarlems Dagblad van 1 november 1897! ‘Paardengang’ is een gedicht van predikant-dichter Dr. Eliza Laurillard (Rotterdam 1830 – Santpoort 1908).
De tekst zoals deze werd toegestuurd het ik hieronder neergezet:
Paardengang
Daar rijdt een boertje op zijn paard,
zijn oude vos met witte staart.
Vos loopt heel goe-dig stap-pend voort,
En wordt tot spoed niet aan-ge-spoord.
Zijn baas heeft tijd; hij e-ven-zeer.
Zijn kop gaat langzaam op en neer.
De teugels hangen los en slap,
En ’t beest be-waart zijn kalme stap.
Maar…! Daar gaat er een jongen gillen,
Boven van de hooiberg af!
Vos… verschrikt… kijkt om,
En zet zich eensklaps in een flinke draf…!
Oud, ja, is hij: maar hij kan toch…
ziet, dat blijkt nu, goed nog voort,
nu de schrik hem daar op-eens zo
in zijn dro-men heeft ge-stoord!
Het neu-sgat open; ’t oor vol le-ven
en de kop om-hoog ge-tild,
draaft hij zo, dat van zijn mees-ter,
het he-le lichaam dreunt en trilt.
Rik-tak, rik-tak, gaan de ij-zers,
en het vuur vliegt uit de straat.
Hé-den, men-sen, ’t is te vre-zen,
dat hij straks nog hol-len gaat!
Zie, zijn angst, en dus zijn spoed ook,
neemt nog toe en al-maar toe!
Wàt zijn baas, die ook be-angst is,
om hem in te hou-den doet!
…De straatjeugd heeft er erge pret in,
En zendt haar wilde kreten op!
Vos…, door dat geschreeuw steeds banger…,
Slaat van de draf nu in galop.
En hij rent – zo gejaagd – of een gesel – hem slaat,
met het schuim – op zijn bek – en zijn borst – door de straat.
En hij springt – al maar door – met gesnuif – en geblaas.
Héén en weer – op en neer – schudt het lijf – van zijn baas.
En zijn pet – vliegt hem af – héden mens – wàt een rit!
Zie, geen acht – slaat het beest – meer op toom – en gebit!
En het zal! Maar let op – nu vertraagt – het zijn vaart –
en allengs – maar niet gauw – wordt zijn angst – wat bedaard.
Meneer Ekkel, hebt u geen printer, of zijn er andere beletsels zodat u niet kunt printen? Of hebt u geen Word op uw computer? Als het gedicht in Word geopend is, en het hele bericht is geselecteerd, klikt u er met de rechter muisknop op om te kunnen printen/afdrukken.
Hallo,
ik kom via Google op deze site, ik zocht op “zat een boertje op een paard”. Mijn vader heeft mij dit vroeger voorgezongen en zijn vader heeft hem het weer voorgezongen. Alleen weten ook wij slechts een paar flarden.
Als iemand mij het gedicht zou kunnen toesturen ben ik daar erg dankbaar voor.
Overigens, Joost van Eek, wij zijn dan verre familie, mijn oma was een schoonzus van Elisabeth Munneke! Doe “tante Betsie” de groeten 🙂
Ik heb een gedicht toegestuurd gekregen
van G.J. Blok (paardengang). Nu wil ik graag G.J.Blok en of Mieke bedanken. Ik kan het gedicht alleen niet afdrukken.
Goedemiddag
u heeft van mij via de e-mail elkaars e-mailadres gekregen, zodat u rechtstreeks contact met elkaar kunt opnemen. Mocht het niet lukken dan hoor ik het graag d.m.v. een reactie hieronder.
In grote lijnen ken ik dit gedicht ook. Mijn vader nam ons als kleine kinderen
op de knie en ging met het tempo van het paard met de knie op en neer. En dan
vonden wij hoe sneller hoe mooier. Peter
Ruijf uit Dedemsvaart deed dit op voordrachtavonden.
Ben in het bezit van het gewenste gedichtje. Mijn vader zat vroeger omgekeerd op een gewone stoel, en dat was dan zijn paard.
Ben bereid om het gedicht naar u op te sturen.
Gerelateerd:
Ruiter, paard en hond De ene begeleidt, de andre draagt mij, Tot mijn genoegen en in…
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
Met deze reactie is een bijlage meegestuurd. SeniorPlaza stuurt deze per e-mail aan de betrokkenen: Paardengang.png
Aha, gevonden in het Haarlems Dagblad van 1 november 1897! ‘Paardengang’ is een gedicht van predikant-dichter Dr. Eliza Laurillard (Rotterdam 1830 – Santpoort 1908).
Wie heeft het gedicht ‘Paardengang’ geschreven?
hartelijk dank voor dit gedicht.
De tekst zoals deze werd toegestuurd het ik hieronder neergezet:
Paardengang
Daar rijdt een boertje op zijn paard,
zijn oude vos met witte staart.
Vos loopt heel goe-dig stap-pend voort,
En wordt tot spoed niet aan-ge-spoord.
Zijn baas heeft tijd; hij e-ven-zeer.
Zijn kop gaat langzaam op en neer.
De teugels hangen los en slap,
En ’t beest be-waart zijn kalme stap.
Maar…! Daar gaat er een jongen gillen,
Boven van de hooiberg af!
Vos… verschrikt… kijkt om,
En zet zich eensklaps in een flinke draf…!
Oud, ja, is hij: maar hij kan toch…
ziet, dat blijkt nu, goed nog voort,
nu de schrik hem daar op-eens zo
in zijn dro-men heeft ge-stoord!
Het neu-sgat open; ’t oor vol le-ven
en de kop om-hoog ge-tild,
draaft hij zo, dat van zijn mees-ter,
het he-le lichaam dreunt en trilt.
Rik-tak, rik-tak, gaan de ij-zers,
en het vuur vliegt uit de straat.
Hé-den, men-sen, ’t is te vre-zen,
dat hij straks nog hol-len gaat!
Zie, zijn angst, en dus zijn spoed ook,
neemt nog toe en al-maar toe!
Wàt zijn baas, die ook be-angst is,
om hem in te hou-den doet!
…De straatjeugd heeft er erge pret in,
En zendt haar wilde kreten op!
Vos…, door dat geschreeuw steeds banger…,
Slaat van de draf nu in galop.
En hij rent – zo gejaagd – of een gesel – hem slaat,
met het schuim – op zijn bek – en zijn borst – door de straat.
En hij springt – al maar door – met gesnuif – en geblaas.
Héén en weer – op en neer – schudt het lijf – van zijn baas.
En zijn pet – vliegt hem af – héden mens – wàt een rit!
Zie, geen acht – slaat het beest – meer op toom – en gebit!
En het zal! Maar let op – nu vertraagt – het zijn vaart –
en allengs – maar niet gauw – wordt zijn angst – wat bedaard.
En-nu-loopt-hij-in-de-draf-weer-en zijn-mees-ter-krijgt-weer-moed.
Nóg-wat-minder,-weer-wat-minder-,nóg-wat-minder-wordt-zijn-spoed.
Wéér–wat–minder—, zo– zal ’t–gaan…
Zó… ja… zo…! Vos—blijft— staan…!
Ho!!!
G.J.Blok
Ook wij ontvangen we het versje Er zat een boertje op een paard (paardengang)
Meneer Ekkel, hebt u geen printer, of zijn er andere beletsels zodat u niet kunt printen? Of hebt u geen Word op uw computer? Als het gedicht in Word geopend is, en het hele bericht is geselecteerd, klikt u er met de rechter muisknop op om te kunnen printen/afdrukken.
Hartelijk bedankt Mieke en G.J. Blok!
Ik stuur het u toe via de e-mail.
Hallo,
ik kom via Google op deze site, ik zocht op “zat een boertje op een paard”. Mijn vader heeft mij dit vroeger voorgezongen en zijn vader heeft hem het weer voorgezongen. Alleen weten ook wij slechts een paar flarden.
Als iemand mij het gedicht zou kunnen toesturen ben ik daar erg dankbaar voor.
Overigens, Joost van Eek, wij zijn dan verre familie, mijn oma was een schoonzus van Elisabeth Munneke! Doe “tante Betsie” de groeten 🙂
Ik heb een gedicht toegestuurd gekregen
van G.J. Blok (paardengang). Nu wil ik graag G.J.Blok en of Mieke bedanken. Ik kan het gedicht alleen niet afdrukken.
Voor Joost van Eek
zie 12-08-2014
Mijn emailadres staat in de e-mail van SeniorPlaza.
U maakt mijn oma hier hééééél blij mee.
Bedankt voor uw reacties, Mieke en G.J.Blok. U mag mij de tekst doormailen.
Groet van
Zal het gedichtje “Paardengang” transformeren naar een meer gangbare manier om te verzenden aan belanghebbenden.
Hart. Dank voor aanwijzingen!
Goedemiddag
u heeft van mij via de e-mail elkaars e-mailadres gekregen, zodat u rechtstreeks contact met elkaar kunt opnemen. Mocht het niet lukken dan hoor ik het graag d.m.v. een reactie hieronder.
Ben niet thuis in deze organisatie. Heb er geen notie van hoe u mijn e-mailadres moet krijgen, maar ik heb het uwe wel nodig om iets te verzenden.
Ik heb belangstelling voor dit gedicht.
Graag reactie.
Wie dit gedicht graag wil hebben, kan mij mailen.
In grote lijnen ken ik dit gedicht ook. Mijn vader nam ons als kleine kinderen
op de knie en ging met het tempo van het paard met de knie op en neer. En dan
vonden wij hoe sneller hoe mooier. Peter
Ruijf uit Dedemsvaart deed dit op voordrachtavonden.
Ben in het bezit van het gewenste gedichtje. Mijn vader zat vroeger omgekeerd op een gewone stoel, en dat was dan zijn paard.
Ben bereid om het gedicht naar u op te sturen.