Hermonieke ik heur oe toch zo gere

Loes Linssen - 20-08-2018


Auteur tekst: Jo Hogendoorn
Auteur muziek: Jo Hogendoorn
Ik ben op zoek naar: Tekst
Bladmuziek

Hermonieke ik heur oe toch zo gere, de bladmuziek en de tekst. Jo Hogendoorn heeft het vroeger gezongen









4 reacties

  1. Dag mevrouw Linssen en anderen,
    Bedoelde u misschien het liedje ‘Hermenieke van Bergeijk’?
    Als dat zo is, kunt u in bijgaande link het door u gevraagde vinden hoop ik.
    http://www.volksliedarchief.nl/artikelen/h%E8rmenieke%20van%20bergeijk.htm

  2. Hartelijk bedankt voor deze bijdrage, ik ben er heel blij mee.
    Heeft u toevallig ook nog bladmuziek en tekst van Hermenieke van Bergein?

  3. Met deze reactie is een bijlage meegestuurd. SeniorPlaza stuurt deze per e-mail aan de betrokkenen:  Herremenieke-met-door-Henk.pdf

    Dag mevrouw Linssen en anderen,
    Ik ben nog even aan het ‘klôôten’ geweest om van het notenschrift een nette PDF te maken. Ik denk dat dat gelukt is.
    Als u er net zoveel plezier aan beleeft als ik – nadat ik het compleet had – maakt mij dat ook weer een beetje blij.
    Veel succes ermee war.

  4. Dag mevrouw Linssen en anderen,
    Ik hoop dat u een echte ‘kruik’ bent, want anders is het misschien toch wat lastig.
    Bijgaand de tekst zoals deze in het Tilburgs dialect gezongen werd.
    Ik vind het schitterend die ‘auw liekes’ en dit liedje speel ik ook regelmatig op mijn instrument. In gedachte hoor ik het ‘onze pa’ dan ook weer zingen.

    Iedre man die heej ast kan
    iets daor haawt ie èxtra van
    èn bè ons is dè de schôone hèrmenie.
    ‘K vuul me tèùs bè mòl èn krèùs
    èn bij hèrmeniegedrèùs,
    ik kan wèl daanse as ik er saoves
    in de straote wir êen zie.
    Èn as wij dan ons pertij
    rippeteere, dan tikt hij
    meej zen stökske en dan zeetie: “Opgelèt,
    gij den irste, gij de twidde
    èn gij de dèrde milloodie”.
    Èn dan wort ons lieke eindelek ingezèt.

    [Refrèèn:]
    Hèrmenieke, ik heur oe tòch zo gèère.
    Hèrmenieke brèngt vrollekhèèd.
    Hèrmenieke kan ôo zo fijn mesjeere.
    Iederêen heej dan èfkes tèèd.
    Rètteketèèt, zôo klinke dan die tôone,
    Hoempapaa de baspertij.
    Hèrmenieke, tis öt de Hasseltt-zôone,
    dè trèkt venaovend wir vurbij.

    Zit ik tèùs int zoomerhèùs,
    Zôo te blaozen heel kwansèùs,
    Nou dan vuul ik me toch zo in men illemènt.
    Ik prebeer en ik rippeteer
    jè meschien wèl honderd keer
    al die liekes van de hèrmenie
    dan òp men instruumènt.
    En mennen hond, die leej terstond
    dan te janke op de grond
    mar de buurt is daor vort heel goed òn gewènd.
    Èn spontaon zette ze aon
    as ik mee blaoze heb gedaon
    meej et refrèèntje dè ge allemòl wèl kènt…

    [Refrèèn:]
    Eens pèr jaor, jao tis waor,
    stòn we smèèrges vruug al klaor
    òp den irsten zondag van de mònd van maaj.
    De pieston, de trombon
    en vural de grôote trom
    maoke dan es èxtra hèrrie èn es èxtra veul lewaaj.
    Hier èn daor, jao tis waor,
    roepe z’oe vanaachternao
    meej en slòpmuts òp van booven öt et raom.
    Mar zèn wij wir vurbij,
    dan gòn ze deur meej der slaoperij
    èn dan roepe z’in deren drôom: “Daor koome z’aon!”

    [Refrèèn:]
    Is er fist, jao zôo ist,
    dan geniete nòg et mist
    as de hèrmenie komt speule vur oe hèùs.
    Grôot en klèèn vènt dè fèèn,
    want meziek dè moet er zèèn,
    èn ze springe èn ze daanse over kaajen èn plevèùs.
    Enen auto toet. Jantje moet.
    Moeder zeej: “Dès mèèn wèl goed,
    ge moet mar wòchte tòt dèt blaoze is gedaon”.
    Jantje kwèkt, Jantje lèkt
    en as de hèrmenie vertrèkt,
    springt ie meej zen natte pisbroek er aachteraon.