Ik zoek de tekst van een opzegversje waarvan de tekst ongeveer is als volgt: Het was avond aan de trans
Verlichte het stadje met een glans
Toen Theewis, die zichzelve vond…
Ik denk dat het van Guido Gazelle is.
Groeten, Zwaantje
Gisteren stuurde ik een versje op, maar ineens bedacht ik me dat ik twee regels was vergeten. Ik stuur het hierbij overnieuw:
Het was avond,
Het maantje aan de trans
Verlichtte het stadje met zijn glans.
Toen Teeuwis, die zichzelve vond
De leukste snaak van het wereldrond
Op een bankje voor zijn woning zat,
Als juist een wand’laar nader trad.
Wel heerschap, sprak hem Teeuwis aan,
Schijnt daar de zon of wel de maan?
Hij schaterde om zijn geestigheid
Maar de ander gaf hem ras bescheid.
Ik weet het niet, klonk het gevat
Ik ben een vreemd’ling in deez stad.
Het was avond. Het maantje aan de trans, verlichtte het stadje met zijn glans. Toen Teeuwis, die zichzelve vond, de leukste snaak van het wereldrond, op een bankje voor zijn woning zat, als juist een wandelaar nader trad. Wel heerschap, sprak hem Teeuwis aan, schijnt daar de zon of wel de maan? Ik weet het niet, klonk het gevat, ik ben een vreemdeling is deez stad.
Gerelateerd:
Avond concert Ginder in het avondrood Dansen mugjes klein en groot. En een kever…
Avond De zon staat op de weiderandIn rossig rode avondbrand,Weerkaatsend in de ruiten;Maar…
X
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
Gisteren stuurde ik een versje op, maar ineens bedacht ik me dat ik twee regels was vergeten. Ik stuur het hierbij overnieuw:
Het was avond,
Het maantje aan de trans
Verlichtte het stadje met zijn glans.
Toen Teeuwis, die zichzelve vond
De leukste snaak van het wereldrond
Op een bankje voor zijn woning zat,
Als juist een wand’laar nader trad.
Wel heerschap, sprak hem Teeuwis aan,
Schijnt daar de zon of wel de maan?
Hij schaterde om zijn geestigheid
Maar de ander gaf hem ras bescheid.
Ik weet het niet, klonk het gevat
Ik ben een vreemd’ling in deez stad.
Het was avond. Het maantje aan de trans, verlichtte het stadje met zijn glans. Toen Teeuwis, die zichzelve vond, de leukste snaak van het wereldrond, op een bankje voor zijn woning zat, als juist een wandelaar nader trad. Wel heerschap, sprak hem Teeuwis aan, schijnt daar de zon of wel de maan? Ik weet het niet, klonk het gevat, ik ben een vreemdeling is deez stad.