Mijn vader vertelde mij 60 jaar geleden een verhaaltje dat overeenkomt met dat van Arnold Poortinga. Enkel heette de aangesproken en vertellende rover volgens mijn vader Ben: “Kom Ben, vertel eens wat”. En Ben begon …
Het was nacht,
het was midden in de nacht .
De zon scheen helder door het dakraam van de kelder,
op een porei en selder .
Met het licht van een uitgedoofde kaars
zat een pasgeboren oude grijsaard
op de hoek van een ronde tafel
te lezen in een boek zonder bladeren .
Naast hem lagen zeven dode honden te waken .
Opeens zag hij een onhoorbaar geluid .
Stormde de trap op naar beneden .
Keek op zijne velo en sprong op zijne horloge .
En reed met een onbeschrijfelijke vaart de straat over, waar een elektrische paardentram
zijne band aan ’t plakken was
en vol zat met witte negers .
Hij keek zodanig voorover dat hij achterover viel .
Met een been uit en een oog over
werd hij naar de kliniek gebracht .
Waar hij zes weken welgezind en
blijgemoed naar huis terugkeerde.
Waar zijn vrouw wachtte die blind
en alle dagen de krant las
achterover viel in ne koeienmest pas
gescheten door ne ezel .
Hallo Francois,
Eindelijk heb ik iets gevonden dat lijkt op wat je zoekt.
Inderdaad een gedicht waarvan stukjes in je gedachten blijven hangen.
Het staat op deze site waarop veel meer van deze gedichten staan. http://vervening.blogspot.com/2017/05/een-jonge-grijsaard-aan-een-hoek-van.html
Hier beneden ook de tekst ook voor je.
Met vriendelijke groet,
Henk.
Achterover op z’n buik…
Het was pikdonkere nacht, de zon stond hoog aan de hemel.
Een pasgeboren grijsaard van al twaalf jaren zat op de hoek van een ronde tafel in het licht van een uitgeblazen schemerlamp te lezen in een boek dat achter hem was dicht geslagen.
Hij hoorde, een flits, zag een knal van een lekke fietsketting, rende de trap op naar beneden, keek op zijn fiets hoe laat het was en sprong op zijn horloge en liep weg.
Hij reed met een snelheid van tachtig pakjes tabak tegen een elektrische paardentram, die juist cokes stond in te laden.
Hij viel achterover van zijn horloge op zijn buik in een plas zand.
Zwaar gewond werd hij een protestants rooms-katholiek postkantoor binnen gedragen, waar een pas gestorven kruidenier hem onderzocht en constateerde dat hij een schedelbasisfractuur in zijn rechter knie had gekregen.
Drie dagen voor zijn dood werd hij in alle stilte vijf meter boven de grond begraven.
Hij maakt het op het ogenblik goed, want hij is getrouwd en hij is de tante van drie zoons en twee dochters.
Dit is niet het gedichtje wat je zoekt, maar ik denk in dezelfde categorie.
Het was nacht, een pikdonkere nacht.
In de schaduw van een grassprietje zaten 40 rovers bijeen.
En de roverhoofdman stond op en sprak:
Aladin, spreek je wondergeschiedenis uit.
En Aladin stond op en sprak:
Het was nacht, een pikdonkere nacht enz.enz.
Gerelateerd:
Goe-nacht Goeie nacht - God behoed' u,Slaap zacht, en ik groet u,Van allen…
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
Mijn vader vertelde mij 60 jaar geleden een verhaaltje dat overeenkomt met dat van Arnold Poortinga. Enkel heette de aangesproken en vertellende rover volgens mijn vader Ben: “Kom Ben, vertel eens wat”. En Ben begon …
Het was nacht,
het was midden in de nacht .
De zon scheen helder door het dakraam van de kelder,
op een porei en selder .
Met het licht van een uitgedoofde kaars
zat een pasgeboren oude grijsaard
op de hoek van een ronde tafel
te lezen in een boek zonder bladeren .
Naast hem lagen zeven dode honden te waken .
Opeens zag hij een onhoorbaar geluid .
Stormde de trap op naar beneden .
Keek op zijne velo en sprong op zijne horloge .
En reed met een onbeschrijfelijke vaart de straat over, waar een elektrische paardentram
zijne band aan ’t plakken was
en vol zat met witte negers .
Hij keek zodanig voorover dat hij achterover viel .
Met een been uit en een oog over
werd hij naar de kliniek gebracht .
Waar hij zes weken welgezind en
blijgemoed naar huis terugkeerde.
Waar zijn vrouw wachtte die blind
en alle dagen de krant las
achterover viel in ne koeienmest pas
gescheten door ne ezel .
Hallo Francois,
Eindelijk heb ik iets gevonden dat lijkt op wat je zoekt.
Inderdaad een gedicht waarvan stukjes in je gedachten blijven hangen.
Het staat op deze site waarop veel meer van deze gedichten staan.
http://vervening.blogspot.com/2017/05/een-jonge-grijsaard-aan-een-hoek-van.html
Hier beneden ook de tekst ook voor je.
Met vriendelijke groet,
Henk.
Achterover op z’n buik…
Het was pikdonkere nacht, de zon stond hoog aan de hemel.
Een pasgeboren grijsaard van al twaalf jaren zat op de hoek van een ronde tafel in het licht van een uitgeblazen schemerlamp te lezen in een boek dat achter hem was dicht geslagen.
Hij hoorde, een flits, zag een knal van een lekke fietsketting, rende de trap op naar beneden, keek op zijn fiets hoe laat het was en sprong op zijn horloge en liep weg.
Hij reed met een snelheid van tachtig pakjes tabak tegen een elektrische paardentram, die juist cokes stond in te laden.
Hij viel achterover van zijn horloge op zijn buik in een plas zand.
Zwaar gewond werd hij een protestants rooms-katholiek postkantoor binnen gedragen, waar een pas gestorven kruidenier hem onderzocht en constateerde dat hij een schedelbasisfractuur in zijn rechter knie had gekregen.
Drie dagen voor zijn dood werd hij in alle stilte vijf meter boven de grond begraven.
Hij maakt het op het ogenblik goed, want hij is getrouwd en hij is de tante van drie zoons en twee dochters.
Dit is niet het gedichtje wat je zoekt, maar ik denk in dezelfde categorie.
Het was nacht, een pikdonkere nacht.
In de schaduw van een grassprietje zaten 40 rovers bijeen.
En de roverhoofdman stond op en sprak:
Aladin, spreek je wondergeschiedenis uit.
En Aladin stond op en sprak:
Het was nacht, een pikdonkere nacht enz.enz.