Het zakhorloge

Gino Plaetsier - 05-02-2018


Dichter(es): ?

Gedicht over een opa en kleinkind, die zijn zakhorloge wilde erven als hij stierf.
Maar het kleintje haalde het niet.









2 reacties

  1. Dit gedicht stond in mijn oude boekje en heb het op school geleerd
    groetjes
    Cor Heuvelmans

    Het geschenk – Rosalie Loveling

    Hij trok het schuifke open,
    Het knaaoje stond aan zijn zij,
    En zag het uurwerk liggen:
    Och grootvader, geef het mij!’

    Ik zal ’t u wel eens geven,
    Toekomend jaar misschien,
    Als gij wel leert en braaf zijt,’
    Zei de oude, we zullen zien’

    ‘Toekomend jaar!’ sprak ’t knaapje,
    O grootvader, maar dan zoudt
    Ge lang reeds kunnen dood zijn!’
    Ge zijt zoo ziek en zoo oud;

    En de oude man stond te pijnzen;
    En hij dacht: het is wel waar!”
    En zij lange vingren streelden
    Des knaapjes krullend haar

    Hij nam het zilveren uurwerk
    En de zware keten er bij
    En lei ze in de gretige handjes.
    ’t komt nog van uw vader,” sprak hij

    *** ***
    Daar was een grafje gedolven
    De scholieren stonden er rond,
    En een oude man boog met moeite
    nog een knie naar de grond

    Het koele morgenwindje
    Speelde om zijn haren zacht;
    Het gele kistje zonk neder…
    Arm knaapje, wie had dat gedacht!

    Hij keerde terug naar zijn woning,
    De oude vader en weende zoo zeer,
    En lei het zilveren uurwerk
    In ’t oude schuifken weer.

  2. Misschien bedoelt u het gedicht dat hier op onze site staat? https://seniorplaza.nl/gedichten/de-opa-en-zijn-kleinkind/
    Mieke – SeniorPlaza

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten