Jantje

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

4 reacties

1. Truus Eker

   7 mei 2015 om 12.08

   Ik heb een variatie van dit gedichtje nog uit de oorlog. Het gaat als volgt:

   Hessje zag een vliegmachine
   als een Messerschmit zo groot
   ’t scheen dat Hessje wou gaan vliegen
   ‘schoon zijn fuehrer ’t hem verbood.
   Hier is, zei jij, noch de fuehrer noch oom Herrmann die het ziet.
   In een land zo vol barbaren
   mist men toch één nazi niet.
2. Willie r

   5 december 2014 om 01.22

   Parodie op dit vers:
   Jantje zag eens pruimen hangen
   o, als eieren zo groot.
   De tuinman zag zijn bolle wangen
   En sloeg de vuile gapper dood.
3. Jeanne Albers

   16 december 2013 om 16.40

   Jantje zag eens pruimen hangen – Hieronymus van Alphen

   Jantje zag eens pruimen hangen,
   O! als eieren zo groot.
   ’t Scheen, dat Jantje wou gaan plukken,
   Schoon zijn vader ’t hem verbood.
   Hier is, zei hij, noch mijn vader,
   Noch de tuinman, die het ziet:
   Aan een boom, zo vol geladen,
   Mist men vijf, zes pruimen niet.
   Maar ik wil gehoorzaam wezen,
   En niet plukken; ik loop heen.
   Zou ik om een hand vol pruimen
   Ongehoorzaam wezen? Neen !

   Voort ging Jantje, maar zijn vader,
   Die hem stil beluisterd had,
   Kwam hem in het lopen tegen
   Vooraan op het middenpad.
   Kom mijn Jantje, zei de vader,
   Kom mijn kleine hartedief!
   Nu zal ik u pruimen plukken,
   Nu heeft vader Jantje lief.
   Daarop ging Papa aan ’t schudden,
   Jantje raapte schielijk op.
   Jantje kreeg zijn hoed vol pruimen,
   En liep heen op een galop.
4. Hanneke Peters

   16 december 2013 om 14.33

   De pruimeboom

   Jantje zag eens pruimen hangen,
   o! als eieren zo groot.
   ’t Scheen, dat Jantje wou gaan plukken,
   schoon zijn vader ’t hem verbood.
   Hier is, zei hij, noch mijn vader,
   noch de tuinman, die het ziet:
   Aan een boom, zo vol geladen,
   mist men vijf zes pruimen niet.
   Maar ik wil gehoorzaam wezen,
   en niet plukken: ik loop heen.
   Zou ik, om een hand vol pruimen,
   ongehoorzaam wezen? Neen.
   Voord ging Jantje: maar zijn vader,
   die hem stil beluisterd had,
   Kwam hem in het loopen tegen
   voor aan op het middelpad.
   Kom mijn Jantje, zei de vader,
   kom mijn kleine hartedief!
   Nu zal ik u pruimen plukken;
   nu heeft vader Jantje lief.
   Daar op ging Papa aan ’t schudden,
   Jantje raapte schielijk op;
   Jantje kreeg zijn hoed vol pruimen,
   en liep heen op een galop.