M´n zus en ik zijn op zoek naar een versje van onze moeder (die helaas is overleden)
Het mutsje op en het jasje aan, zo is ze `s morgens uitgegaan juffrouw muis
…..(?) het regen drupte van haar staartje
Lange benen lopen vlug, haastig weer naar huis terug
Als laatste herrinneren wij….
Zwarte mol, zwarte mol ben je blind of ben je dol
Moet je mij ervoor laten boeten dat je door de grond moet wroeten.
Lieve muis lieve muis het gebeurde per abuis
…..?
Mijn oma vertelde altijd dit versje voor het slapen gaan. Gisteren is zij overleden. Nu willen wij alle achter kleinkinderen een boekje geven. Weet iemand waar dit versje van juffrouw muis in staat? Ik hoop het nog ergens te kunnen kopen.
De Mol en de muis,
Mutsje op, rokje aan
zo is juffrouw muis op stap gegaan…
maar het viel haar tegen,
het was een koude najaars regen,
het was zo glibberig op het pad…
dat ze er gauw genoeg van had…
Het water drupte van haar staartje,
en ze rende met een vaartje,
lange benen lopen vlug,
vliegens vlug naar huis terug.
Deed de voordeur open….
maar… lieve deugd wat zag ze daar…?
Alle stoelen onderste boven.
en zowaar door elkaar…
héél de voorraad etenswaar.
van de erwten en het koren
was zowaar de helft verloren,
stel van olie en azijn
lag in scherven kort en klein,
nog geen bord was blijven staan.
Foei wie heeft dat toch gedaan?
Wacht eens even… hier tegenover
woont een kleine wilde rover,
Of zou soms de hermelijn
wel de dader kunnen zijn?
Nee, die graaft niet zulke gangen…
wacht… Ha… hij is gevangen
en onbevreesd stapt juffrouw muis,
uit haar kluis
en klopt aan bij buurmans huis…
Lieve mol, lieve mol,
ben je blind of ben je dol?
Wil je mij laten boeten
door zo maar in de grond te wroeten?
Lieve muis, lieve muis,
het gebeurde per abuis,
toen ik op het veld vanmorgen,
voor mijn eten was aan het zorgen,
kwam er op een draf
een grote keeshond op mij af
Ik maakte mij uit de voeten
door mij in de grond te wroeten
Lieve mol, lieve mol,
ik bouw wel weer een ander hol
want een huis van zand en hout,
is heel spoedig weer herbouwd.
Ik ken nog een andere versie die wel op hetzelfde neer komt maar waar vooral de volgorde anders is en waar ook nog een aanvullende zin is opgenomen.
Als u wilt kan ik die wel voor u noteren via uw e-mail.
“het suikerpotje heeft geen oren, 7 lepels zijn verloren en het stel van olie en azijn ligt aan scherven kort en klein”
Het stukje van Ellen Gritter is ook zoals mijn vader het vertelde, maar het bovenstaande stukje zou moeten voordat de mol aan het woord komt..
Hier de herinnering van Ellen Gritter- De muis en de mol
Mutsje op en rokje aan,
was ze ’s morgens uitgegaan.
Juffrouw muis maar het viel haar tegen,
wat een koude najaarsregen.
Het was zo nat op haar pad,
dat ze er gauw genoeg van had.
Water drupte van haar staartje
en ze rende met een vaartje,
lange benen lopen vlug,
haastig weer naar huis terug.
Deed de voordeur open maar,
lieve deugd wat zag ze daar,
heel de boel lag door elkaar.
Van de erwten en het koren,
was zowat de helft verloren.
Het stel voor olie en azijn,
lag in scherven kort en klein.
Lieve muis, lieve muis, wie hield hier zo bitter huis?
Laat eens zien hier tegenover woont zo’n kleine wilde rover,
(’n regel over een hermelijn- ontbreekt!)
Kon zelfs zijn dat oom de rat haar die poets gebakken had,
maar die graaft niet zulke gangen.
Wacht eens, ha, hij is gevangen.
Het is bepaald de mol geweest,
en terstond stapt onbevreesd,
juffrouw muis uit haar kluis
en klopt zij aan bij buurmans huis.
Zwarte mol, zwarte mol, ben jij blind of ben jij dol?
Wil jij mij ervoor laten boeten dat jij in de grond moet wroeten?
Vind zowaar hier en daar
nog een enkel meubel maar.
Lieve muis, lieve muis,
ach het was een bitter kruis,
toen ik op het veld vanmorgen,
voor mijn eten wou gaan zorgen,
waf, waf, waf, met geblaf
kwam een keeshond op mij af.
Vluchtte gauw in veilige haven,
door mij in de grond te graven
en ik bedacht niet eens zo ras,
dat ik bij uw huisje was.
Lieve mol, lieve mol,
bouw wel weer een ander hol
En de ramp is licht vergeten,
denk wanneer je was gebeten,
dat je gauw door zo’n knauw,
niet veel meer vertellen zou.
En het is in een keer weg je leven,
niemand die het je terug kan geven.
Maar een huis van zand en hout,
is na korte tijd herbouwd
Mutsje op en rokje aan, was ze
’s Morgens uitgegaan juffrouw muis,
Maar het viel haar tegen,
Het was een koude najaarsregen.
Het water drupte van haar staartje,
En ze rende met een vaartje,
Lange benen lopen vlug,
Haastig weer naar huis terug
Maar o wee wat zag ze daar,
Heel de boel lag door elkaar.
O wie had dat toch gedaan?
Laat eens zien wie hier tegenover woont.
Een kleine wilde rover maar wacht eens…. het is bepaald de mol geweest
En terstond stapt’ onbevreesd juffrouw muis uit haar huis en klopte bij haar buurmans huis.
Ze roep: ,,Zwarte mol kom jij eens uit je hol ben jij blind of ben jij dol?’
,,O lieve muis, het is gebeurd per abuis
Toen ik op het veld kwam vanmorgen,
Voor mijn eten wou gaan zorgen,
Kwam waf, waf, waf,
Er een grote keeshond op me af en ik vluchtte
Gauw naar een veilige haven,
Door mijn in de grond te graven.
Maar ik bedacht,
Met zo ras dat ik in uw huisje was.’
,,De ramp is de licht vergeten,
Ik denk waneer je was gebeten dat je gauw door zo’n knauw,
Niet meer vertellen zou.
En het is in een keer weg je leven,
Niemand die je het terug kan geven.
Maar een huis van zand en hout,
Is in korte tijd herbouwd!
Gerelateerd:
De zingende muis Wij hebben sinds een dag of tien een aardige logé,Al hebben wij…
Sparrebeen, Eva en Muis Vriend Sparrebeen ging strijk en zet Des avonds kwart voor tien naar…
X
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
Mevrouw Smetsers vertelde ons dat het wellicht in het boek ‘Alice in wonderland’ staat.
Mieke – SeniorPlaza
Mijn oma vertelde altijd dit versje voor het slapen gaan. Gisteren is zij overleden. Nu willen wij alle achter kleinkinderen een boekje geven. Weet iemand waar dit versje van juffrouw muis in staat? Ik hoop het nog ergens te kunnen kopen.
Met vriendelijke groet
Sanne van Gent
De Mol en de muis,
Mutsje op, rokje aan
zo is juffrouw muis op stap gegaan…
maar het viel haar tegen,
het was een koude najaars regen,
het was zo glibberig op het pad…
dat ze er gauw genoeg van had…
Het water drupte van haar staartje,
en ze rende met een vaartje,
lange benen lopen vlug,
vliegens vlug naar huis terug.
Deed de voordeur open….
maar… lieve deugd wat zag ze daar…?
Alle stoelen onderste boven.
en zowaar door elkaar…
héél de voorraad etenswaar.
van de erwten en het koren
was zowaar de helft verloren,
stel van olie en azijn
lag in scherven kort en klein,
nog geen bord was blijven staan.
Foei wie heeft dat toch gedaan?
Wacht eens even… hier tegenover
woont een kleine wilde rover,
Of zou soms de hermelijn
wel de dader kunnen zijn?
Nee, die graaft niet zulke gangen…
wacht… Ha… hij is gevangen
en onbevreesd stapt juffrouw muis,
uit haar kluis
en klopt aan bij buurmans huis…
Lieve mol, lieve mol,
ben je blind of ben je dol?
Wil je mij laten boeten
door zo maar in de grond te wroeten?
Lieve muis, lieve muis,
het gebeurde per abuis,
toen ik op het veld vanmorgen,
voor mijn eten was aan het zorgen,
kwam er op een draf
een grote keeshond op mij af
Ik maakte mij uit de voeten
door mij in de grond te wroeten
Lieve mol, lieve mol,
ik bouw wel weer een ander hol
want een huis van zand en hout,
is heel spoedig weer herbouwd.
Ik ken nog een andere versie die wel op hetzelfde neer komt maar waar vooral de volgorde anders is en waar ook nog een aanvullende zin is opgenomen.
Als u wilt kan ik die wel voor u noteren via uw e-mail.
“het suikerpotje heeft geen oren, 7 lepels zijn verloren en het stel van olie en azijn ligt aan scherven kort en klein”
Het stukje van Ellen Gritter is ook zoals mijn vader het vertelde, maar het bovenstaande stukje zou moeten voordat de mol aan het woord komt..
Hier de herinnering van Ellen Gritter- De muis en de mol
Mutsje op en rokje aan,
was ze ’s morgens uitgegaan.
Juffrouw muis maar het viel haar tegen,
wat een koude najaarsregen.
Het was zo nat op haar pad,
dat ze er gauw genoeg van had.
Water drupte van haar staartje
en ze rende met een vaartje,
lange benen lopen vlug,
haastig weer naar huis terug.
Deed de voordeur open maar,
lieve deugd wat zag ze daar,
heel de boel lag door elkaar.
Van de erwten en het koren,
was zowat de helft verloren.
Het stel voor olie en azijn,
lag in scherven kort en klein.
Lieve muis, lieve muis, wie hield hier zo bitter huis?
Laat eens zien hier tegenover woont zo’n kleine wilde rover,
(’n regel over een hermelijn- ontbreekt!)
Kon zelfs zijn dat oom de rat haar die poets gebakken had,
maar die graaft niet zulke gangen.
Wacht eens, ha, hij is gevangen.
Het is bepaald de mol geweest,
en terstond stapt onbevreesd,
juffrouw muis uit haar kluis
en klopt zij aan bij buurmans huis.
Zwarte mol, zwarte mol, ben jij blind of ben jij dol?
Wil jij mij ervoor laten boeten dat jij in de grond moet wroeten?
Vind zowaar hier en daar
nog een enkel meubel maar.
Lieve muis, lieve muis,
ach het was een bitter kruis,
toen ik op het veld vanmorgen,
voor mijn eten wou gaan zorgen,
waf, waf, waf, met geblaf
kwam een keeshond op mij af.
Vluchtte gauw in veilige haven,
door mij in de grond te graven
en ik bedacht niet eens zo ras,
dat ik bij uw huisje was.
Lieve mol, lieve mol,
bouw wel weer een ander hol
En de ramp is licht vergeten,
denk wanneer je was gebeten,
dat je gauw door zo’n knauw,
niet veel meer vertellen zou.
En het is in een keer weg je leven,
niemand die het je terug kan geven.
Maar een huis van zand en hout,
is na korte tijd herbouwd
Mutsje op en rokje aan, was ze
’s Morgens uitgegaan juffrouw muis,
Maar het viel haar tegen,
Het was een koude najaarsregen.
Het water drupte van haar staartje,
En ze rende met een vaartje,
Lange benen lopen vlug,
Haastig weer naar huis terug
Maar o wee wat zag ze daar,
Heel de boel lag door elkaar.
O wie had dat toch gedaan?
Laat eens zien wie hier tegenover woont.
Een kleine wilde rover maar wacht eens…. het is bepaald de mol geweest
En terstond stapt’ onbevreesd juffrouw muis uit haar huis en klopte bij haar buurmans huis.
Ze roep: ,,Zwarte mol kom jij eens uit je hol ben jij blind of ben jij dol?’
,,O lieve muis, het is gebeurd per abuis
Toen ik op het veld kwam vanmorgen,
Voor mijn eten wou gaan zorgen,
Kwam waf, waf, waf,
Er een grote keeshond op me af en ik vluchtte
Gauw naar een veilige haven,
Door mijn in de grond te graven.
Maar ik bedacht,
Met zo ras dat ik in uw huisje was.’
,,De ramp is de licht vergeten,
Ik denk waneer je was gebeten dat je gauw door zo’n knauw,
Niet meer vertellen zou.
En het is in een keer weg je leven,
Niemand die je het terug kan geven.
Maar een huis van zand en hout,
Is in korte tijd herbouwd!