Het Mencia (de Mendoza) lyceum in Breda had een schoollied, dat begon zo:
Mencia’s naam
Bindt ons tesaam
In onz’ lyceumjaren
Nu wij de vrucht
Niet zonder zucht
Van heel veel werk vergaren
Zij dit dan de stijl van ons werk, van de school
In bezinning en spel om het even
Daadwerk’lijk te volgen ons fiere parool
Wij sieren met gratie het leven.
Het schijnt dat er nog meer coupletten waren. Juist die andere coupletten zoek ik.
O Christel bedankt! Zie het nu pas, daar kan ik wat mee! Ga nl. een levensbeschrijving maken en dit liedje komt daarbij goed van pas. Bertie van der Bom
Ja!
Mencía’s naam, bindt ons tesaam
in onz’ Lyceumjaren,
nu wij de vrucht, niet zonder zucht
van heel veel werk vergaren.
Zij dit dan de stijl – van onszelf – van de school
in bezinning en spel om het even,
daadwerk’lijk te volgen ons fiere parool
Wij sieren met gratie het levens
Toch doet de vreugd, om onze jeugd
een vrolijk lied weerklinken;
nooit, wat de tijd ons ook bereidt,
zal ons de moed ontzinken.
O Christel bedankt! Zie het nu pas, daar kan ik wat mee! Ga nl. een levensbeschrijving maken en dit liedje komt daarbij goed van pas. Bertie van der Bom
Ja!
Mencía’s naam, bindt ons tesaam
in onz’ Lyceumjaren,
nu wij de vrucht, niet zonder zucht
van heel veel werk vergaren.
Zij dit dan de stijl – van onszelf – van de school
in bezinning en spel om het even,
daadwerk’lijk te volgen ons fiere parool
Wij sieren met gratie het levens
Toch doet de vreugd, om onze jeugd
een vrolijk lied weerklinken;
nooit, wat de tijd ons ook bereidt,
zal ons de moed ontzinken.
Ik weet ze ook niet en ben ook op zoek. Fijn dat ik het eerste couplet al heb. Kent u ze inmiddels?