Mijn grootmoeder zaliger heeft het zo dikwijls opgezegd, ik zou héél graag de tekst terugvinden:
het vogeltje in de winter,
het tikte tegen het vensterraam,
tok, tok, tok…
Dit gedicht kan al héél oud zijn, want mijn grootmoeder was geboren in 1905.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
Hey Loes,
Bedankt voor het gedicht dat u me opstuurde. Spijtig genoeg is dit het helemaal niet. Toch bedankt voor uw reactie.
Vriendelijke groeten,
Bij deze het hele gedicht. Bij de eerste poging heb ik het 2-de blad over het hhofd gezien!
m.vr.gr.
Mijn Schoonmoeder droeg dit gedicht (zie bijlage) heel vaak voor in Rotterdam en omgeving, misschien komt dit U bekend voor?
m.vr.gr.
Ik ben nog steeds op zoek naar de juiste tekst. Het begin van het gedicht lijkt erg op het begin van het gedicht ingestuurd op 14-10-12. Het eindigt wel anders, zoals mijn reactie van 15-10-12. Alvast bedankt voor de reacties.
Groetjes,
Dorien
Een mooi gedicht, maar niet hetgene wat ik zoek…
Toch bedankt voor de reactie
met vriendelijke groeten,
wie tikt daar tegen het venster glas ?
alsof het vroeg doe open?
zo het eens die kleine vogel was
die ik op de plaats zag lopen
ach ja daar zit hij koud en stram
hoe sjielpt hij om wat eten
och dat ik nu mijn boterham maar niet had opgegeten
of had ik al die kruimels die moeder weg moest vegen
dan was het arme diertje klaar
en ik stond niet verlegen
ach moeder help mij uit de nood
en ik zal ook nooit vergeten
dat ook geen kruimeltje van brood
mag worden weg gesmeten
m.vr .gr.
in de hoop dat u nu geluk heeft
Bedankt voor je tekst, maar dit was het zeker niet. Op het einde van het gedicht was het:
… en de winter was voorbij,
het vensterraam ging open
en ’t vogeltje was gevlogen.
(of zoiets).
Toch bedankt, hoor voor de moeite.
Roodborstje tikt tegen ’t raam tik tik tik.
Laat mij er in, laat mij er in.
’t Is hier zo guur en zo koud naar m’n zin.
Laat mij er in alstublieft in.
’t Meisje deed open en had in haar schoot,
Kruimeltjes suiker en kruimeltjes brood,
Dat was het roodborstje best naar de zin,
En vloog het bos niet weer in.