voordracht

4 reacties

1. Cor Heuvelmans

   23 september 2015 om 00.19

   Dit gedicht is geschreven in het Brabants dialect, maar ik vertaal het in het Nederlands.

   Hoe het varken aan zijn staartje kwam

   Toen onze lieve Heer al de dieren had geschapen
   leeuwen en tygers en schapen en apen
   koeien en kippen en ezels en beren
   liepen die dieren zomaar rond zonder kleren
   Maar onze lieve Heer nam lappen kwast en verf

   Adam en Eva keken toe vanaf een weike
   en onze lieve Heer zette al de dieren op een rijke
   en daar begon hij te toveren met allerhande lappen
   En verf zo schoon dat je het nog altijd niet kunt snappen
   hoe ieder dier apart zijn eigen kleurke kreeg
   en onze lieve Heer streek zijn hele verfdoos leeg

   Ocherm het varken van ouds een echte sloeber
   was snuffelend uit de rij gelopen op den sloeber
   At blaadjes peekes en ook afgevallen vruchten
   en het werdt zo lekker dik dat het zwaar begon te zuchten
   Oei oei wat ben ik toch dik ik heb volop genoeg
   en het viel in het bos in slaap met de pootjes in de lucht

   Maar enkele uurtjes later werdt dieên arme stakker
   Van het lollig luid lawaai van de andere dieren wakker
   En jankte oei dat is waar we krijgen een lieverrijke
   van ons leve Heerke en hij liep door de eiken
   en beuk en mastenbosjes naar de stee
   van Adam toe, waar het opgedirkte vee

   Wat is dat? Mee loeien brullen gieren
   Mee blaaten en blaffen komen door al de dieren
   Gehuppeld en gevlogen schoon in bonte kleuren
   Bekleed beklad van achteren en van voren
   En houden optocht door het lentelijk paradijs
   en ieder dier zingt mee elk op zijn eigen wijs

   Voorop het schaap in een hemd van wollen krullen
   Het jubelt bê bê bêe ik zit warm in mijn spullen
   De leeuw mee manen die hij los liet zwieren
   brult van plezier als koning van de dieren
   Den ezel is in het grijs mee en kruis op zijn rug
   Omdat hij christus eens moet dragenen dan vlug

   Den haan vol bonte pluimen kraait volop victorie
   de pauw die pronkt wijd uit mee groene en gauwe glorie
   de geit loopt blij te springen om zijn sikske
   en giegelt mê mêe mêê zot van plezier een sikske
   De kikkerduut op het laats, huppelt van pure lol
   In het strakke zwemcostuum en kwaakt zijn buikje vol

   En het varken ocharm liep gauw naar onze lieve heerke
   die al de lucht in klom, al op zijn gauwe leerke
   Oei het varken is nog bloot? -foei varken weggelopen?
   De stof is op de verfdoos leeg, ik heb nog wat knopen
   die krijgt ge op uw buik, dat lijkt wat op een jas
   en komt u luie meneer goedleven goed van pas

   Maar het varken knorde kort en liet zijn staartje hangen
   Zijn ogen werden klein, en kropen weg in zijn wangen
   verdwenen van sagrijn zijn snuit werdt als een toeter
   Zo lang van puur verdriet en het schreeuwde als een foeter
   en jankte en het gierde scherp alsof er gekieteld wier
   en ons lieve heerke kreeg meelij met het goei dier

   Hij zij kom hier en pakte het varken bij zijn staartje
   en het varken liep al gelijk een vurig paardje
   Ho Ho een beetje kalm, ik wil u wat versieren
   gij allerlelikste en nuttigste der dieren
   gij levend spekmachien zie daar en fraaie krul
   een lollige tirelatijn tot sieraad goeie sul

   Toen keek het varken om en zag zijn staartje krullen
   En het knorde van plezier en al de bonte prullen
   van haan en papegaai en pauwen was het vergeten
   dat staartje kon schoon wieberen bij het eten
   En tippelde op zijn teentjes trots als een madam
   Omdat het nog zo laat aan zo’n schoon staartje kwam

   Dit is door Felix Timmermans naverteld, staat hier bij dit gedicht. Je kijkt maar of je kunt gebruiken.
   groetjes
2. Cor Heuvelmans

   23 september 2015 om 00.11

   Is dit iets om voor te lazen?

   De ark van Noach

   Toen de wereld al een tedje was geborre
   Begon ’t vrouwvolk hoe langer hoe schonder te worre
   ’t Was in den têêd, da ’t mensdom begos te vermere
   En nog hil familiaer omging mee de engel des Heere
   Nou is zonnen engel ok mar ’n geschaope ding
   En ’t gebeurde soms dat ie mee de mensheid de kermis op ging
   Was da nou nen enkele keer gebeurd ala bonheur
   Mar ’t kwaam. Pedomme, host alle daogen veur
   En as ge ’t nie geleuft, dan moete ’t mar laote

   Mar al da gescharrel liep op ’t lest in de gaoten
   ’t geduld van de Heer was dan ok werkelijk op
   kaot liep ie weg mee zunnen hoed schuin op zunne kop
   Ge konnet aon ‘m zien, hij waar iets van plan
   Nao Noach ging ie, de koninklijke scheepstimmerman
   Noach zeetie ge moet mar nie verschiete
   Mar vezuipe doe ik ze allemaol de deugeniete
   Ik heb niks tegen jou of tegen oe vrouw of oe meid
   Ge gaot goed nao de kerk en ge vast op têêd

   Mar die overspeulers en die overspeulerinne
   Die zen pedomme, veur de renger nog nie binne
   Hoelang denkte te werken op ’n houtere scheut
   Rontelom dicht en mee ’n kleen achtereut
   Driehonderd el laang en veftig el brêêd, vur de mierlemoppe
   Want van al da leeft zal de ‘r twee in moette stoppe
   Gij en oe wijf en alle dieren groot en kleên
   Gelukkig mar zee Noach.det nie allemaol olliefanten zêên

   Mar ’t ja Heer ok al is ’t wel aorrig
   Werke doe ik hard en in honderd jaor ist aorig
   Zo gezeed zo gedaon. En Noach begon
   En honderd jaor laoter den ark beston
   ’t was weezelijk ’n prachtscheut. Den Heer nao de zin
   Rontelom goed dicht en WC kes er in
   Zie zo zee de heer, nou kan ’t werk beginnen
   De scheut die is klaor, laot ze mar allemaol binnen

   Noach viet z’n fleut en blaosde er op
   En daor kwamen ze aon in volle galop
   Behalve de slakke de piere en de kakkerlakke
   Die kwamen ammel op zen dooie gemakke
   En ’t was ’n werk ‘ndrukte ’n lêêve
   Om al da gedierte ’n goei plekske te geeven
   De kneêne de leeuwe, de tijgers en schaop. In unnen aparte bak
   Aorige biemeeskes en daander vogeltjes op unnen tak
   Bieê, molle moerzeikers en ander kruipende dieren
   Die zaten in ’t zaand, bij de worrem en de pieren
   De olifanten en zo kwamen in ’n aparte etappe
   Zo da ze niemens anders dood zouwe trappe
   En umda ’t klêên gerei er nie vandeur zou gaon
   Heetie vliege en vlooie in ’n luciferendôôske gedaon
   Alles ging goed op z’n dooie gemak
   En iedereen stond al veur zunne voeierbak

   Bende klaor? riep den Heer en ie wees naor de boot
   En mee datie zee KIK rengerde ’t al da ’t goot
   De droppels die wogen per stuk wel unne kilo
   En ’t mensdom stond naoks as de Venus van Milo
   Ze zwomme as snoeke. errem en rêêk
   Mar ’t haolde niks eut, ze verzope gelêêk
   De aarde was wir leeg en overal kletsnat
   En Den Heer zee, ziezo, da hebben we wir gehad

   Veertig daogen laoter kwam de ark wir aon wal
   Noach stapte eut en ’t vee kwam van stal
   Ratten en meus han al mee de gebreukelijke zegen
   Mar de haos en de knêên han jong gekregen
   Zen ze nou ammal gezegend riep Den Heer
   Verzeupe en zo dê doe ik nie meer
   As teken da ‘k jullie geen van alle bedroog
   Kredde hier unne splinternieuwe Regenboog
3. Betsie Bosman

   21 september 2015 om 18.15

   Dat gedicht hebben we wel, dank voor de moeite, groetjes
4. A-emgé Lesscher-Schasfoort

   18 september 2015 om 19.58

   Hallo Betsie,
   ik heb nog wel een voordrachtje over “oonzen waskedook” twents geen sallands. Wanneer je belang hebt, laat het weten dan mail ik het even.
   Gr.