Vrouwke misere zo errem als Job
bewoonde een huuske
zo klein als een schop
maar achter dat huuske
daor zaagde gie staan
een boom mee duzende peren er aan
En dan ben ik het kwijt.
Er komen jongens de boom leegplukken, het vrouwtje mag een wens doen en dan zegt ze: ik wou dat die dieven en lekkerbekken vort altijd aan mijnen boom bleven plekken.
Vrouwkw misere zo errum as Job
bwoond een schuurke, zo klein als schop
maar achter dè schuurke daor zaagde gij staon
ne boom mee duuzende peren eraon
van die lekkere zoete sappige flapen
En iedereen dèèn die kwam er van gappen
Eens kwaam er ’n menneke oud en krom
Bij vrouwke misere ‘ns aonkloppe om
we d eten veur z’n lege erum
En vrouwke misere zee erum helpt erum
onnozele hals, kom gauw in m’n heuske
hier hedde mijn brood, maok mar gauw ’n kreuske
En hedde dan eiges nog iets veur oe maog
beneeje geen kruimeltje meer vandaog
Mar meenske, dan komde in hongersnood
beneje ne meens gao zo gaow nie dood
ge bent ’n goei ziel en hedde te klaogen
dan meugde aon mijn een vraogske vraogen
En vrouke misere verzuchte och
Ik zèè wel erum mar ik he toch genog
de dieven zijn hier, mijn ergste plaog
ze stele min peren weg alle daog
Ik wò dè die dieven en lekkerrbekken
vort altij aon mijne boom bleven plekken
Dè zal gebeuren zee ’t ventje en ’t gong
En lek as den boom stikvol peren hong
zo hong aon den boom den mergen daorom
een bende bengels te bemmelen jao
mee al d’r moederkes aon d;r benen
mar los kwam er van die bengels geen eene
En vrouwke misere ha lol vur tien
Nou kos ze d’r peendieven dan zin
Ze liet ze hangen tot ’s aovons laot
tot schaan van de buren en heel de straot
Van dieèn dag af hai ze peren mee hopen
ze kos er van eten en ok nog verkopen
Mar op unne mergen kwam Pietje den dood
hij klopte aon de deur, en ’t vrouwke verschoot
alwaar ze versleten en erum en oud
ze waar nie bijzonder mee pietjes vertouwd
’t is tijd zee pietje dus vrouwke misere
goi gaow mee me mee, al doede ‘nie gere
’t is goed zee vrouwke misere we bleek
terwijl ze omhoog in den perenboom keek
Mar ’t is vandaog nog al ’n dorstig weerke
Piet hedde geen zin in een lekke peerke
toe klimt er mar in ge het ze veur ’t vatten
As ‘k dood zèè komen de jong ze mar vatte
En Pietje den dood onnozelen hals
ha trek in die eren, ze zagen er mals
En sappig en rijp anlokkelijk uit
hij klom in de boom, en bleef plekken aon ’t fruit
daor hangde gij mar riep vrouwke misere
ge hangt er heel goed al doede ’t nie gere
Nar dieèn dag af goi niemand mar dood
al vielde in ’t waoter al aate gin brood
Al ree er ne waoge mee tunnekes bier
rats over over oe keel dè deerde oe geen zier
Al hadde soms iemand z nen hals afgesneejen
Veur dod gaon had ie geen kans en geen reejen
De dood zaat gevangen mar ‘d ellende die bleef
en eidereen die gon buiten de streef
de daogen van noe die kwamen weer om
Om detter dieèn dood in den perenboom klom
en wier d’r ’n wereld vol lol en misere
‘r kennis vol tobbers vanwege die peeren
Mar vrouwke misere vroeg zoo ‘ns aon peer
hoe gaoget nog mee oe daor boven meneer
Och laot me los ik mot aon de streup
want heel de wereld raokt in de keup
Ge hangt daor veilig zee vrouwke misere
ik laot oe nie los want ik leef te gere
Mar ik heb ’n veurstel ik laot oe weer vrij
waneer j mij altij laot leven, nou gij
akkord zee pietje dè neem ik aon
Tot ’t end van de wereld toe meense bestao
en Piet er van deut en al heurde ’t nie gere
den dood leeft nog altijd ,en ook de misere
Gerelateerd:
Vrouwke Misère Vrouwke Misère, zo errem as Job bewoonde een schuurke, zo klein as…
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
Bedankt voor de complete tekst, ik was een stukje kwijt maar nu weer gevonden.
Nu nog het voordragen oefenen .
groetjes
Vrouwke misere – Piet Heerkens
Vrouwkw misere zo errum as Job
bwoond een schuurke, zo klein als schop
maar achter dè schuurke daor zaagde gij staon
ne boom mee duuzende peren eraon
van die lekkere zoete sappige flapen
En iedereen dèèn die kwam er van gappen
Eens kwaam er ’n menneke oud en krom
Bij vrouwke misere ‘ns aonkloppe om
we d eten veur z’n lege erum
En vrouwke misere zee erum helpt erum
onnozele hals, kom gauw in m’n heuske
hier hedde mijn brood, maok mar gauw ’n kreuske
En hedde dan eiges nog iets veur oe maog
beneeje geen kruimeltje meer vandaog
Mar meenske, dan komde in hongersnood
beneje ne meens gao zo gaow nie dood
ge bent ’n goei ziel en hedde te klaogen
dan meugde aon mijn een vraogske vraogen
En vrouke misere verzuchte och
Ik zèè wel erum mar ik he toch genog
de dieven zijn hier, mijn ergste plaog
ze stele min peren weg alle daog
Ik wò dè die dieven en lekkerrbekken
vort altij aon mijne boom bleven plekken
Dè zal gebeuren zee ’t ventje en ’t gong
En lek as den boom stikvol peren hong
zo hong aon den boom den mergen daorom
een bende bengels te bemmelen jao
mee al d’r moederkes aon d;r benen
mar los kwam er van die bengels geen eene
En vrouwke misere ha lol vur tien
Nou kos ze d’r peendieven dan zin
Ze liet ze hangen tot ’s aovons laot
tot schaan van de buren en heel de straot
Van dieèn dag af hai ze peren mee hopen
ze kos er van eten en ok nog verkopen
Mar op unne mergen kwam Pietje den dood
hij klopte aon de deur, en ’t vrouwke verschoot
alwaar ze versleten en erum en oud
ze waar nie bijzonder mee pietjes vertouwd
’t is tijd zee pietje dus vrouwke misere
goi gaow mee me mee, al doede ‘nie gere
’t is goed zee vrouwke misere we bleek
terwijl ze omhoog in den perenboom keek
Mar ’t is vandaog nog al ’n dorstig weerke
Piet hedde geen zin in een lekke peerke
toe klimt er mar in ge het ze veur ’t vatten
As ‘k dood zèè komen de jong ze mar vatte
En Pietje den dood onnozelen hals
ha trek in die eren, ze zagen er mals
En sappig en rijp anlokkelijk uit
hij klom in de boom, en bleef plekken aon ’t fruit
daor hangde gij mar riep vrouwke misere
ge hangt er heel goed al doede ’t nie gere
Nar dieèn dag af goi niemand mar dood
al vielde in ’t waoter al aate gin brood
Al ree er ne waoge mee tunnekes bier
rats over over oe keel dè deerde oe geen zier
Al hadde soms iemand z nen hals afgesneejen
Veur dod gaon had ie geen kans en geen reejen
De dood zaat gevangen mar ‘d ellende die bleef
en eidereen die gon buiten de streef
de daogen van noe die kwamen weer om
Om detter dieèn dood in den perenboom klom
en wier d’r ’n wereld vol lol en misere
‘r kennis vol tobbers vanwege die peeren
Mar vrouwke misere vroeg zoo ‘ns aon peer
hoe gaoget nog mee oe daor boven meneer
Och laot me los ik mot aon de streup
want heel de wereld raokt in de keup
Ge hangt daor veilig zee vrouwke misere
ik laot oe nie los want ik leef te gere
Mar ik heb ’n veurstel ik laot oe weer vrij
waneer j mij altij laot leven, nou gij
akkord zee pietje dè neem ik aon
Tot ’t end van de wereld toe meense bestao
en Piet er van deut en al heurde ’t nie gere
den dood leeft nog altijd ,en ook de misere