Vrouwke misère zo arm als Job

Maria Brouwers - 27-12-2019



Ik ben op zoek naar een voordracht van vrouwke misère zo arm als Job:

Vrouwke misère zo arm als Job
woonde in een hutje zo groot als een schop
en bij dat hutje daar zaagde ge staan
ene boom met wel duizende peren er aan








Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *




2 reacties

  1. Met deze reactie is een bijlage meegestuurd. SeniorPlaza stuurt deze per e-mail aan de betrokkenen:  Vrouwke-Misere.mp3

    Nogmaals hallo Maria.
    (Excuses voor de typefout bij de naam in de vorige reactie)
    Nog even verder gezocht voor je naar het Vrouwke Misere.
    Het lijkt mij dat het een echt Brabants verhaaltje is.
    Ik heb alleen maar uitvoeringen in het Brabants dialect gevonden.
    Hier onedraan heb ik een kopie ervan in dichtvorm gezet.
    En ik vond ook nog het verhaaltje in dichtvorm hier op de site:
    https://seniorplaza.nl/oproepen/vrouwke-misere/
    Er staat een muzikale voordracht hier op YouTube:
    https://www.youtube.com/watch?v=V8tzfvgbvzg
    Ik heb een Mp3 ervan voor je in de bijlage gedaan.
    Misschien ook leuk om te horen.
    Met vriendelijke groet,
    Henk.

    Vrouwke Misère

    Vrouwke Misère zoo ààrm as Job
    Bewônde een huiske zo groot as een schop
    En aachter dè schuurke daar zaegde gij staon
    Unnen boom mee wel duuzend pèère dur aon
    Van die grootte lekkere sappige flappe
    En iedereen deej die kwaam er van gappe

    Eens kwaam er un menneke oud en krom
    Bij vrouwke misère aon kloppe om
    wè eten, vur zunnen legen dèrum
    En Vrouwke Misère zee èrum helpt èrum
    Oneuzele hals kom mar gauw in mun huiske
    Hier hedde m’n brood, slaoj mer gauw un kruiske

    Mer hedde dan eiges nog iets vur oe maog?
    Welneje gin kruimeltje mir vandaog
    Mar minske dan komde in hongersnood
    Welneje eene mins gao zo maar nie dood.
    Ge zet een goei ziel en hedde te klaogen
    Dan meude aan men een vraagske vraogen

    En Vrouwke Misère verzuchte och,
    Ik zèè wel èrum m’r ik heb toch genog
    De dieven z’n hier m’n ergste plaog
    Ze steele m’n peeren weg alle daog
    Ik wô de die dieve en lekkerbekken
    Vur altai aon munnen boam bleeve plekke

    Dè zal gebeuren, zee ’t ventje en ut gong
    Want zoo rap as dun boam stikvol peeren hong
    Zo rap hingen er dieje mèrgen doarna
    Un bende bengels te bengelen jao
    Mee al dur moederkus aon der bene
    Mar los kwaam er van die bengels ginnen ene

    En Vrouwke Misère ha lol vur tien
    Now ko’n ze dur pere dieve dan zien
    Ze liet ze hange tot s’aoves laot
    Tot schaand van de buurt en van hil de stroat
    Van diejen dag aaf, ha ze peere meej hoope
    Ze kon er van eten en ook nog verkoope

    Mir op unne mèrgen kwaam Pietje den dood
    Hij klopte aon de deur en ut vrouwke verschoot
    Want al waar ze versleten en èrum en oud
    Ze waar nie bezonder meej Pietje vertrouwd
    Ut is tijd zee Pietje, dus Vrouwke Misère
    Gaj gauw meej men meej, ok al doeded nie gère.

    Ut is goed, zee Vrouwke Misère wè bleek
    Terwijl ze omhoog in durre peereboom keek
    Mer ’t ies vandaog nogal un dorstig weerke
    Piet hedde gin zin in een lekker peerke
    Toe klimt er mir in, ge hed ze veur’t vatte
    Ak dood zè kome de jong ze mar jatte

    En Pietje dun dood dun onneuzelen hals
    Haj trek in die peerkes,
    ze zagen er mals, lekker en aontrekkelijk uit
    Hij klom in dun boom en bleef plekke aon’t fruit
    Daar hangde gij naauw riepet Vrouwke Misère
    Gij hangt daor hil goed, ok al hangde nie gère

    Van diejen daag aaf ging niemand mir dood
    Al vielde in ’t water, al ate gin brood
    Al reej unnen waoge mee tunnekus bier,
    Rats over oe heen, dè deerde gin zier
    Al hadde soms iemand z’ne nek afgesneje
    Vur dood gaon hadde gin kans en gin reeje

    Dun dood zaat gevangen, de ellende die bleef
    En iedereen die ging over schreef
    De daoge van Nowe, die kwaame weerom
    Om dedde den dood in den peereboom klom
    Ut wier unne wèèreld vol lol en misère
    Unne kermis vol tobbers, vanwege die peere

    Mer ‘t Vrouwke Misère vroeg zo on ons Peer
    Hoe gaget meej oe dur boven meneer
    Och laot me toch los, ik moet aon de streup
    Want hil de wèèreld geraokt in de kneup
    Ge hangt daor veilig zee Vrouwke Misère
    Ik laot oe nie los, want ik leef vulte gèère

    Mar ik heb un veurstel, ik laot oe weer vrij
    Wanneer ge me altij laot lève, nou gij
    Akkoord zee Pietje dè neem ik aon
    Tot ut end van de wèèreld toe meugde bestaon
    En Piet er van deur en al heurdet nie gère
    Den Dood leeft nog altij, mar ook de Misère

  2. Hallo Maris,
    Kijk eens op de onderstaande sites.
    Beide gaan over het vrouwke.
    Met vriendelijke groet,
    Henk.
    http://www.cubra.nl/pietheerkens/05misere.htm
    http://www.verhalenbank.nl/items/show/46006

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten