Geachte mensen,
reeds verscheidene jaren ben ik, Jenny van Belgische nationaliteit, op zoek naar een gedicht dat ik aanleerde toen ik in het 5de leerjaar van de lagere school zat, ik was dus ongeveer 10 à 11 jaar. Ik heb reeds tientallen gedichtensites bezocht en gedichtenboeken doorbladerd maar zonder enig succes. Vandaar mijn vraag aan jullie: kunnen jullie mij a.u.b. enigszins helpen om de titel en de volledige tekst te achterhalen van dit gedicht. Wat ik ervan nog weet is het volgende: wat zusje deed voor broertje
’t was koud en kil broertje was zo zwak
moeder weende ganse dagen
de dokter kwam hij schudde stil het hoofd
gaf zelfs geen antwoord op haar vragen
verder vrij verteld:
zusje hoorde dat broertje ging sterven, als al de bladeren van de boom verdwenen waren, dus besloot ze om ieder blad aan de boom vast te naaien maar broertje stierf toch! Zij zei (zusje dus) er hangen nog zovele bladeren aan de bomen en toch is broertje dood!
De titel en de schrijver zijn me onbekend, toch moet dit een gekend gedicht zijn!Graag jullie hulp, a.u.b. ik zou het ten zeerste op prijs stellen.
Dankbare groeten van:
’t Was koud en kil, en broerken werd zoo zwak,
Zoo krank! en moeder weende gansche dagen.
De dokter kwam: hij schudde stil het hoofd…
Gaf zelfs geen antwoord op haar vragen.
Slechts wenkte hij, bij ’t heengaan, vader, die
Hem volgde tot de stoep, en zei neerslachtig:
“Verdwijnt van gindschen struik het laatste blad,
Dan sterft het kind: ik ben onmachtig!”
Stil hoorde zusje ’t aan, tot weenens droef:
Zoovele bladen lagen reeds ten gronde!
Toch vaagde zij alras haar wangen droog
En naakte blijde broêrkens sponde.
En kuste moeder, zeggend: “Ween toch niet,
Geloof me, broêrken zal niet, kan niet sterven!
De dokter zei, waaraan zijn leven hangt
Gij zult uwe lieveling niet derven!”
Maar troosteloos weende moeder voort: ze zag
Des knapen krachten hem allengs begeven…
Twee weken later streden om haar schat
Hun laatste strijd de dood en ’t leven.
En nokkend trok zijn zusje vader tot
De stoep en zei: “Er vielen geene blâren
Van gindschen struik en toch is broerken dood!
Hoe kan de dokter dit verklaren?”
En vader naakte en zag aan ’t struikjen al
De doode bladen slap en kleurloos hangen,
Elk met een draadje vast… Wat kon hij dan
Zijn kind aan ’t bloedend harte prangen!
“Wat zusje deed voor broerken” is een gedicht van Hilda Ram, alias Mathilda Ramboux (1858-1901), een vriendin van de meer bekende Maria-Elisabeth Belpaire. Zij schreef enkele dichtbundels en enkele prozawerken.
Mieke Cuppen dank voor je reactie, ook jouw gedichtje is heel mooi, maar het mijne gaat over wat zusje deed voor broertje, maar de inhoud lijkt wel op elkaar. Ik kan mij ook herinneren dat het een lang gedicht was. Ik hoop nog altijd om de juiste tekst te vinden. Ik wens je ook nog veel plezier op je leeftijd met je computer.
Groetjes van
Hallo Jenny uit Belgie
Graag wil ik reageren op de vraag over het gedichtje van het zieke broertje, maar volgens mij is het net anders om, want dat gedichtje heb ik ook op school geleerd, ben nu 90 jaar maar ken ze nog allemaal.
Ik leerden het zo:
Het zieke zusje
Toen klein zusje ziek werd, stond Jantje op de loer,
Dan keek hij in haar bedje, dan zei zus, daar heb je broer,
Maar ’s avonds hoorde Jantje, dat de dokter had gezegd
Voordat de blaadjes vallen, is zus in `t graf gelegd.
En elke dag ging Jantje, de tuin voorzichtig rond,
En keek of hij soms ergens, gevallen blaadjes vond,
Dan ging hij naar haar bedje, en zei hij , zusje och,
Ik ben eens wezen kijken, de blaadjes zijn er nog,
Maar toen ze gingen vallen, had Jantje opgepast,
Hij bond ze met een draadje, weer aan de takjes vast.
En toen de herfst ging komen, toen werd het werk te groot,
Bij het laatst gevallen blaadje, was Jantjes zusje dood
Mijn vraag, is het misschien dit gedichtje wat u zoekt, dan graag gedaan
Ik heb dit gedichtje tijdens een proclamatie in de vijftiger jaren (vijfde studiejaar) moeten voordragen. Ik vraag me af wie de dichter is van dit melodramatisch gedicht in verouderd taalgebruik. Waar haalde men het vandaan. In ons versie stierf het kind ook.
Hierbij nog even het gedicht zoals ik het ken en de stukken die ik nog ken…
Gedicht: Wat Zusje deed voor Broertje.
’t was koud en kil en broertje werd zo zwak , zo krank, en moeder weende ganse dagen.
De dokter kwam en gaf zelfs geen antwoord op de vragen, maar wenkt bij het heengaan vader, die hem volgde tot de stoep en zei neerslachtig:
verdwijnt van gindse struik het laatste blad dan is broertje dood
…Zusje naait de blaadjes aan de struik
De moeder…
Ze zag des knapens krachten allengs begeven, twee weken streden om haar schat de laatste strijd: de dood of ’t leven.
En zusje zei, broertje kan niet sterven, de dokter zei waaraan zijn hangt, ge zult uw lieveling niet derven… Het kind sterft dan en zusje zegt
Hoe kon de dokter dit verklaren…
Wat kon hij ’t kind aan bloedend harte prangen…
Ik zoek ook de woorden van dit gedicht.
ik zou het heel graag terug kennen.
Ik leerde dit gedicht in Neerpelt in de lagere school van de Dochters van Het Kruis in de jaren tussen 1948 en ’50.
en zou het graag opnieuw horen.
Beste,
alvast duizend maal dank voor de reactie!
Het gedicht lijkt héél sterk op deze in mijn herinneringen. Maar bij het gedicht uit mijn jeugd worden de blaadjes, in het geheim, aan de boom genaaid. En het grote verschil zit hem in het einde, ik ben er namelijk zeker van dat het broertje komt te sterven, omdat wij toen met de voet op de grond moesten stampen tijdens wij de woorden zeiden: “en toch is broertje dood”.
Misschien is er iemand die toch nog weet van een andere versie?
Alvast héél hartelijk dank voor alle moeite en hulp!
’t was koud en kil
en broertje werd zo zwak , zo stil
de dokter kwam en schudde stil het hoofd
verdwijnt van ginse struik het laatste blad
dan sterft uw kind, ik ben onmachtig
maar zusje had’t gesprek gehoord
zij dacht maar dit is ongehoord
dit mag of kan toch echt niet zijn
mijn broertje is nog veel te klein
en plots bedacht ze daar zoiets
de anderen wisten dus van niets
met naald en draad in hare hand
rap naar die struik daar aan de kant
een blad werd vastgenaaid heel teer
verdwijnen kan het dus niet meer
en wat gebeurde er terstond
haar broertje werd weerom gezond !!!
mijn vader & moeder zaliger zeiden dit geregeld op. Veel plezier ermee! Wie het schreef weet ik ook niet….
Gerelateerd:
Broertje's boterham Broer zit heel parmant aan tafel En zijn makker Hek de hond,…
Je broertje Ik ben je broertje Albert, en nog maar net drie jaar, Ik…
X
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
Heel veel dank
ik ben zo blij dit jeugd gedichtje weer te hebben.
Het roept bij mij zovele mooie herinneringen op. Dank dank.
Je kan het vinden in deze krant van zaterdag 21 september 1912. De link is: http://www.tenmandere.be/kranten/Boos%20Iseghem/1912/1912-09-21.pdf
De tekst:
Wat Zusje deed voor Broerken
’t Was koud en kil, en broerken werd zoo zwak,
Zoo krank! en moeder weende gansche dagen.
De dokter kwam: hij schudde stil het hoofd…
Gaf zelfs geen antwoord op haar vragen.
Slechts wenkte hij, bij ’t heengaan, vader, die
Hem volgde tot de stoep, en zei neerslachtig:
“Verdwijnt van gindschen struik het laatste blad,
Dan sterft het kind: ik ben onmachtig!”
Stil hoorde zusje ’t aan, tot weenens droef:
Zoovele bladen lagen reeds ten gronde!
Toch vaagde zij alras haar wangen droog
En naakte blijde broêrkens sponde.
En kuste moeder, zeggend: “Ween toch niet,
Geloof me, broêrken zal niet, kan niet sterven!
De dokter zei, waaraan zijn leven hangt
Gij zult uwe lieveling niet derven!”
Maar troosteloos weende moeder voort: ze zag
Des knapen krachten hem allengs begeven…
Twee weken later streden om haar schat
Hun laatste strijd de dood en ’t leven.
En nokkend trok zijn zusje vader tot
De stoep en zei: “Er vielen geene blâren
Van gindschen struik en toch is broerken dood!
Hoe kan de dokter dit verklaren?”
En vader naakte en zag aan ’t struikjen al
De doode bladen slap en kleurloos hangen,
Elk met een draadje vast… Wat kon hij dan
Zijn kind aan ’t bloedend harte prangen!
(Bloemen en Bladeren) — HILDA RAM.
Kan zij het gedichtje niets eens in zijn goede tekst weervinden of opvragen
ik kijk er naar uit
“Wat zusje deed voor broerken” is een gedicht van Hilda Ram, alias Mathilda Ramboux (1858-1901), een vriendin van de meer bekende Maria-Elisabeth Belpaire. Zij schreef enkele dichtbundels en enkele prozawerken.
Mieke Cuppen dank voor je reactie, ook jouw gedichtje is heel mooi, maar het mijne gaat over wat zusje deed voor broertje, maar de inhoud lijkt wel op elkaar. Ik kan mij ook herinneren dat het een lang gedicht was. Ik hoop nog altijd om de juiste tekst te vinden. Ik wens je ook nog veel plezier op je leeftijd met je computer.
Groetjes van
Dank u wel voor uw reactie, schijnbaar had ik het mis, al lijken ze wel veel op elkaar. Toch graag gedaan.
Dank u!
Hallo Jenny uit Belgie
Graag wil ik reageren op de vraag over het gedichtje van het zieke broertje, maar volgens mij is het net anders om, want dat gedichtje heb ik ook op school geleerd, ben nu 90 jaar maar ken ze nog allemaal.
Ik leerden het zo:
Het zieke zusje
Toen klein zusje ziek werd, stond Jantje op de loer,
Dan keek hij in haar bedje, dan zei zus, daar heb je broer,
Maar ’s avonds hoorde Jantje, dat de dokter had gezegd
Voordat de blaadjes vallen, is zus in `t graf gelegd.
En elke dag ging Jantje, de tuin voorzichtig rond,
En keek of hij soms ergens, gevallen blaadjes vond,
Dan ging hij naar haar bedje, en zei hij , zusje och,
Ik ben eens wezen kijken, de blaadjes zijn er nog,
Maar toen ze gingen vallen, had Jantje opgepast,
Hij bond ze met een draadje, weer aan de takjes vast.
En toen de herfst ging komen, toen werd het werk te groot,
Bij het laatst gevallen blaadje, was Jantjes zusje dood
Mijn vraag, is het misschien dit gedichtje wat u zoekt, dan graag gedaan
In wzc Dijlehof vraagt een bewoonster ook naar het gedichtje, dit om op on Gedichtendag voor te dragen, dus ook graag hier plaatsen!
Ik heb dit gedichtje tijdens een proclamatie in de vijftiger jaren (vijfde studiejaar) moeten voordragen. Ik vraag me af wie de dichter is van dit melodramatisch gedicht in verouderd taalgebruik. Waar haalde men het vandaan. In ons versie stierf het kind ook.
Waarom kan men dit gedichtje hier niet rechtstreeks op plaatsen Betty Alenis? Zo kunnen er velen van genieten.
Beste Betty,
Graag het volledige gedicht als herinnering aan mijn jeugd in de lagere school
Betty,
Ja indien mogelijk graag het volledige gedicht. Ik kan er mijn vader een plezier mee doen, die het zich ook herinnert uit zijn kindertijd.
Ik heb het volledige gedicht. Zijn jullie nog op zoek? Laat het me even weten?
Hierbij nog even het gedicht zoals ik het ken en de stukken die ik nog ken…
Gedicht: Wat Zusje deed voor Broertje.
’t was koud en kil en broertje werd zo zwak , zo krank, en moeder weende ganse dagen.
De dokter kwam en gaf zelfs geen antwoord op de vragen, maar wenkt bij het heengaan vader, die hem volgde tot de stoep en zei neerslachtig:
verdwijnt van gindse struik het laatste blad dan is broertje dood
…Zusje naait de blaadjes aan de struik
De moeder…
Ze zag des knapens krachten allengs begeven, twee weken streden om haar schat de laatste strijd: de dood of ’t leven.
En zusje zei, broertje kan niet sterven, de dokter zei waaraan zijn hangt, ge zult uw lieveling niet derven… Het kind sterft dan en zusje zegt
Hoe kon de dokter dit verklaren…
Wat kon hij ’t kind aan bloedend harte prangen…
Ik zoek ook de woorden van dit gedicht.
ik zou het heel graag terug kennen.
Ik leerde dit gedicht in Neerpelt in de lagere school van de Dochters van Het Kruis in de jaren tussen 1948 en ’50.
en zou het graag opnieuw horen.
Beste,
alvast duizend maal dank voor de reactie!
Het gedicht lijkt héél sterk op deze in mijn herinneringen. Maar bij het gedicht uit mijn jeugd worden de blaadjes, in het geheim, aan de boom genaaid. En het grote verschil zit hem in het einde, ik ben er namelijk zeker van dat het broertje komt te sterven, omdat wij toen met de voet op de grond moesten stampen tijdens wij de woorden zeiden: “en toch is broertje dood”.
Misschien is er iemand die toch nog weet van een andere versie?
Alvast héél hartelijk dank voor alle moeite en hulp!
Gedichtelijk groeten van
’t was koud en kil
en broertje werd zo zwak , zo stil
de dokter kwam en schudde stil het hoofd
verdwijnt van ginse struik het laatste blad
dan sterft uw kind, ik ben onmachtig
maar zusje had’t gesprek gehoord
zij dacht maar dit is ongehoord
dit mag of kan toch echt niet zijn
mijn broertje is nog veel te klein
en plots bedacht ze daar zoiets
de anderen wisten dus van niets
met naald en draad in hare hand
rap naar die struik daar aan de kant
een blad werd vastgenaaid heel teer
verdwijnen kan het dus niet meer
en wat gebeurde er terstond
haar broertje werd weerom gezond !!!
mijn vader & moeder zaliger zeiden dit geregeld op. Veel plezier ermee! Wie het schreef weet ik ook niet….