Branche

Ik zat nog maar net aan de leestafel bij joop in het bruin cafeetje toen Evert binnenkwam. Hij zei op zijn gebruikelijke aristocratische manier, ‘goedemorgen, allen te saam’ en vervolgens tegen Joop, ‘hoe gaat het mijn beste.’
Evert is een knappe rijzige verschijning van even zestig jaar. Zijn grijze krullend haar en een grote snor deden daar zeker geen afbraak aan. Het vermakelijke aan Evert is zijn woordkeus en bijna klassieke uitspraken. Hij spreekt in beschaaft Nederlandse met een vleugje Haagse tongval.
De werkzaamheden welke hij gedurende veertig jaar had uitgeoefend was het management in de autobranche. Zijn voornaamste hobby is tot op heden het Karper vissen, wat hij nog steeds doet, en waarvoor hij eenmaal per jaar met zijn twee zoons naar zuid Frankrijk gaat.
Hij bestelde een Kopje koffie graag’ bij Joop en kwam bij mij aan de leestafel zitten. ‘Ook een goedemorgen Ivan, is het goed dat ik er even bij komt zitten?’ Ik zei, ‘Ga gerust je gang Evert, ik heb je een poosje niet gezien. Hoe komt dat zo?’ ‘Vissen en de Branche mijn beste, het laat je niet los kerel. Gisteren nog een autootje verkocht aan een leuk jong dametje.’ Ik vroeg hem, ‘was het dametje ook leuk?’ ‘Ach, ja mijn beste, weet je wat het is’, antwoordde hij, ‘het is net als bij het karperen. Je haalt ze zeer voorzichtig binnen omarmt ze even om ze dan weer terug te zetten. We moeten in onze branche zo uitkijken kerel, om niet in de verkeerde versnelling te gaan. Altijd zeer voorzichtig manoeuvreren. Goed in de spiegels kijken, en op passen voor frictie. Maar inderdaad ze was leuk, glimlachte hij.’
‘Krijg je wel eens aanbiedingen Evert?’ vroeg ik hem als altijd nieuwsgierig naar wat smeuïge ervaringen. Hij zei, ‘Jawel jawel, het gebeurt wel maar als je daar aanbegint dan is het eind nog niet in zicht mijn beste. En de bedoeling is dat wij uiteindelijk toch ook met wat valuta thuiskomen.’
Joop kwam aan met zijn kopje koffie, ‘alsjeblief Evert een vers bakkie, speciaal voor jou gezet want zo vaak kom je niet de laatste tijd. ‘Druk druk’, zei Evert tegen hem, ‘druk mijn beste.’ Om dan weer verder met zijn verhaal te gaan.

‘Ik heb een dergelijke transactie, welke men met het vleze wilde honoreren, van dichtbij eens meegemaakt. De collega welke er in gemanoeuvreerd was heeft het geweten ook. Tjonge, wat heeft dat een gevolg voor de man gehad, zeg. Zijn huwelijk op de klippen. Uit zijn functie ontheven. En de beste man kreeg een proces aan zijn broek wegens misleiding. Nu gaat u er maar aan staan. Ik was er nota bene bij toen hij er ondanks mijn waarschuwing met open vizier intrapte. Het was op een zondagmorgen. Tijdens de automarkt in het Feyenoord stadion. Hij had nog niet zoveel ervaring in het vak. Dus ik had hem het een en ander, zoals je aan een nieuwe collega’s doet, verteld. Maar nee, de beste man had niet geluisterd of het vlees was te zwak’, glimlachte Evert.
Hier stopte hij, echter hij had mijn nieuwsgierigheid gewekt. Ik vroeg hem dan ook het gehele verhaal te vertellen. ‘Nu laten wij dan eerst wat te drinken nemen, niet te veel want ik ben met de MG, ’two seater’ van mijn vrouw. Dus ik moet voorzichtig zijn.’ Hij wenkte Joop, bestelde een vieux voor mij en een ‘glaasje witte wijn graag’ voor zich zelf.
‘Kijk mijn beste’ begon hij, ‘het ware zonder meer een leuke zo niet verleidelijke jongedame. Ach, je kent dat wel kerel, blond krullend haar, goed opgemaakt fraai gelakte nagels. Strakke pantalon. Je weet wel zo een ‘Jeans’ noemt men dat dacht ik. Daaronder schoentjes met een enkelbandje en van die stiletto hakken.’ Hij glimlachte, ‘zij had een strak truitje aan waaronder niets aan de fantasie hoefde te worden overgelaten. Een heerlijk figuurtje completeerde het geheel.’
Het viel mij op dat Evert een vrij nauwkeurige beschrijving kon geven van de jongedame. Hij vervolgde met, ‘de nieuweling had haar een sportwagentje verkocht tegen een inkoopprijsje. En ook nog eens de volle garantie erbij beloofd. Nu, daaruit vloeide een afspraakje, waaraan zij geen overigens gehoor had gegeven.’ Vergiste ik mij, of zag ik iets genoegzaams op het gezicht van Evert. ‘Wat wilde er nu, het wagentje liep motorisch in duigen. Ja, en toen kwam zij voor de garantie. Alles liep in het honderd. Hij had zelf het resterende bedrag aangevuld via manipulaties van andere verkochte automobielen. Ach, mijn beste Ivan, de gevolgen kent u. Ik heb nog geprobeerd het een en ander te bemiddelen in deze toch wel trieste situatie, maar helaas.’
Hij keek wederom op zijn horloge en zei, ‘het wordt tijd dat ik opstap.’ Maar onze aristocraat was te laat. De deur van het cafeetje ging open en daar in de deur opening stond zij. Blond hooggehakt met jeans een strak truitje er boven. En ja eerlijk is eerlijk, als het echt was, ‘nou nou’. ‘Ik kom er aan lieverd’, zei Evert tegen haar. Hij liep naar haar toe, gaf haar de sleutels van de MG en zei, ‘wacht maar even in de wagen schat.’ Hij keek mij aan en zei, ‘ach ja, kerel het oog wil ook wat.’ Ik vroeg hem, ‘met garantie Evert?’
Ik nam afscheid van Joop en de overige gasten. ‘Op naar Brazilië over zes weken ben ik er weer Joop.’