De buffetjuffrouw

Het was weer eens wat anders. Joop had een buffetjuffrouw aangenomen onder het motto ‘misschien werkt het’. Hiermede doelde hij op het aantrekken van meer klandizie. Zij was weliswaar op proef, maar toch.
Nel was haar naam, gescheiden geen kinderen en even in de dertig. Ik moet haar even beschrijven om een goed beeld te krijgen hoe of Nel al dan niet paste in het bruin cafeetje. Nel is een volslanke jonge vrouw met krullend blond haar dat zij met een zwart fluwelen lintje bij elkaar had gebonden. Knappe meid en een ietsje opgemaakt. Zij droeg geen spijkerbroek (dit in tegenstelling tot de geijkte outfit voor bedienend personeel), maar een kort rokje met daaronder zwarte schoentjes met een hakje welke haar benen schitterend deden uitkomen. Daarboven een strakke sweater die niets aan de fantasie over liet wat betreft de grootte van haar borsten.. Als zij door de zaak liep bewoog alles aan haar. De billen onder het ragfijne stofje gingen op en neer alsof zij de samba dansten. Alle mannenogen volgden de sexy barjuffrouw. Joop was blij met haar en het algemene oordeel van de mannen loog er niet om, ‘een stoot.’
Nel had nog een gave, naast haar bevallige bediening. Ze kon namelijk smeuïg vertellen. Dat deed zij met veel overtuiging en bijna altijd uit eigen ervaring. Zij vertelde dat haar huwelijk was stukgelopen op desinteresse voor haar van haar echtgenoot. Op den duur ontbrak het aan alles. Maar het ergste was het gemis aan een goed partijtje vrijen.
Zo vertelde zij dat haar man was thuisgekomen en pal voor haar ging staan en aan haar vroeg, ‘zie je niks aan mij?’ Waarop zij had geantwoord, ‘ik niet, wat is er te zien dan?’ ‘Kijk nou eens goed Nel’, had hij nog gevraagd. Waarop zij weer, ‘ik zie niks bijzonders’ en er op liet volgen; ‘zo als gewoonlijk.’
Hierop had haar man gezegd ‘wacht even’ en had vervolgens de kamer verlaten, om na enige minuten weer binnen te komen met ditmaal zijn regenjas aan. ‘Kijk nu nog eens, had hij gevraagd.’ ‘Ja, luister nou eens, wat moet ik nou zien, je bent er niet knapper op geworden sinds vanochtend’ had zei gezegd.
Dan deed haar man met een ’tadaa…’.zijn regenjas open. Tot Nel haar verbazing droeg hij er niks onder. ‘Wat zie je nu?’ had hij gevraagd vol verwachting. ‘Ja, niks hé, zo als gewoonlijk, een slappe snikkel dat is alles’, aldus Nel. ‘Precies ja, en waar wijst die slappe snikkel dan naar?’ En voor Nel kon antwoorden zei hij, ‘naar mijn nieuwe schoenen ’troel’.’ Nel hevig teleurgesteld zei: ‘Oh, is dat alles; dus hij wijst naar je nieuwe schoenen? Had jij dan je fantasie niet eens kunnen gebruiken? En een nieuwe stropdas gekocht?’
Iedereen lachte om Nel haar amoureuze verhalen. En dat ging er bij de boys wel in. Gevolg was een vrolijke sfeer en er werd stevig gedronken. Want terwijl Nel vertelde gingen haar handjes voor de tap. En een ieder wilde toch wel een beetje indruk maken op de sexy Nel. Joop gaf mij een knipoog, ‘heb ik het goed gedaan Ivan?’ En dat kon ik alleen maar beamen.