Home / Verhalen / De wet van de zwaartekracht

De wet van de zwaartekracht

Met dank aan Cor Cornelissen voor het insturen van de tekst

Een astronaut zou ik nooit geworden zijn. Ik merkte dat opnieuw terwijl ik naar beneden suisde, vanaf een reuzenglijbaan in ‘Waterworld’ Malakka. Ik werd al heel snel misselijk. Kermis met zijn draaimolens, spinapparaten enz. waren aan mij niet besteed. Ik zal dan ook nooit in een achtbaan stappen, al krijg ik er geld voor.
Mijn zoon Zack en neefje Danial drongen aan om met hen de toren te bestijgen. Daarna was de bedoeling om in de tube te stappen en naar beneden te suizen. Ik heb het weer gemerkt, astronaut zou ik opnieuw niet geworden zijn. Ik had het gevoel dat ik gelanceerd werd. Omdat de tube van boven open was, dacht ik even dat ik de baan zou verlaten. Ik had ook al last van duizeligheid, maar toen raakte ik het water. Omstanders vroegen of ik o.k was. Enigszins duizelig, maar nog heel, verliet ik het water. Zeker wetende geen tweede keer de toren op te gaan.
Ik zag ook niemand van mijn leeftijd de baan af suizen. Vandaar dat de omstanders wat bezorgd waren.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten