Home / Verhalen / Eendracht

Eendracht

Als vrede nu eens te koop zou zijn.
Zouden lieden met veel geld zonder aarzelen,
Ogenblikkelijk en heel eendrachtig, de totale partij opkopen.
En het zo snel mogelijk, zelfstandig, grondig vernietigen.
Conclusie: Het kapitaal is zeer wel in staat om:
Ogenblikkelijk, eendrachtig, snel, zelfstandig en grondig te vernietigen!
Want vrede verarmt, wapenleveranties brengen brood op de plank.
En daar profiteren immers al die anderen ook weer van.

Als vrede nu eens te huur zou zijn.
Zouden lieden zonder geld zonder aarzelen
Ogenblikkelijk en heel eendrachtig, elke cent opzij leggen.
Zoveel als maar mogelijk is, gaan overwerken.
Om maar zoveel, en zo lang mogelijk de vrede te kunnen huren!
Conclusie: arbeiders zijn zeer wel in staat om:
Ogenblikkelijk, eendrachtig, veel overwerken en sparen,
Om heel lang vrede te kunnen bewaren!
Maar vrede verarmt, geen wapenleveranties, geen werk.
Zou de mensheid dan niet meer zonder wapens kunnen?
Moet daaraan eerst verdient worden om je de luxe te kunnen permitteren?
Of zou het ook zo kunnen zijn dat vrede op zich al een luxe is?
Wie is de uitvinder van datgene waar wij toch alle dagen,
Zo eendrachtig, snel, zelfstandig, en oh zo vol ijver mee bezig zijn?

Als je de vrede nu werkelijk zou kunnen vinden.
Dan loont het dus voor een ieder om daar;
Ogenblikkelijk, eendrachtig, snel, zelfstandig, grondig en spaarzaam,
Veel en heel erg lang naar te gaan zoeken.
Conclusie: de vraag is; wie vindt het, en wat doet hij er mee!