Home / Verhalen / Grind

Grind

Met dank aan Cor Cornelissen voor het insturen van de tekst

Mijn zuster Tineke had wat met grind, regelmatig crashte zij met mijn brommer, onder andere op het onderweggetje, een pad dat onder de dijk liep. Daar lag grof grind op het pad, Tineke haalde daar regelmatig knie en ellebogen open.
Zo ook die keer toen zij naar de kroeg van Harrie de Beukelaer ( bijnaam met een link naar de stuntman Hammie de Beukelaer ) ging. Op de brommer naar het etablissement bij de suikerfabriek. De heenweg ging goed, maar terug na het nuttigen van wat alcoholische versnaperingen, was het zicht enigszins beperkt. Te hard gereden of geremd, het wegdek dat net opnieuw geasfalteerd was, een bovenlaag van fijn grind toegevoegd, het gevolg was een lelijke val.
De volgende dag haalde onze tante Jans met een pincet de steentjes uit het gezicht van Tineke. Fraai zag Tineke er niet uit, mede doordat de wondjes gingen ontsteken, het duurde dan ook enige tijd voor zij er weer in enige mate normaal uit zag.
Een andere keer, had zij haar wenkbrauwen met een pincet wat uitgedund. Wat heet, er was geen haartje meer te bekennen. En bovendien had zij er voor het gemak ook maar de wimpers uitgetrokken. Toen ik haar vroeg wat zij gedaan had, bleef ze rustig ontkennen. In ieder geval had ze niet haar wimpers er uit getrokken, hield ze stug vol.
Ach, er werd door mijn ouders niet echt heftig op gereageerd, zij wisten wel wat voor vlees zij in de kuip hadden.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten