Home / Verhalen / I.Q. Universiteitsstudenten

I.Q. Universiteitsstudenten

Met dank aan Cor Cornelissen voor het insturen van de tekst

Heel wat jaren heb en werk ik nog steeds voor de Universiteit in Amsterdam. Ik heb bij veel verschillende Faculteiten mijn energie gebruikt. Alles op de voor mij rustige, maar geen nonsens en arrogantie duldende manier. Verbaasd was ik vanaf de eerste dag in 1987, toen ik voor de eerste keer werkzaam was in een oud gebouw in de binnenstad. Studenten die de weg vroegen, terwijl de wegbewijzering duidelijk de weg aangaf. Studenten die niet kunnen rekenen. Zij moesten bijvoorbeeld 7x 15 afrekenen voor het gebruik van de kopieermachine, hetgeen ik gewoon uit het hoofd doe ( Hoofdrekenen lager school 1960 ). Met een rekenmachientje kwamen zij er dan toch achter dat ik het juiste bedrag genoemd had. Lange studenten, die nog even snel de lift wilden halen en dan hard hun hoofd stootten aan de stalen bovenzijde van de liftingang. Studenten die vroegen wanneer een kopieermachine helemaal uit elkaar lag, aan een monteur of zij een kopie konden maken. De lijst is eindeloos. Zijn studenten dan hulpbehoevend en enigszins achterlijk? Nee, maar zij zijn blij als er een persoon aanwezig is, die hun kan helpen met hun brandende vragen. Alhoewel ik mij nog steeds mij afvraag, is er een gedeelte in hun grijze hersenpan, welke een praktische instelling niet toestaat?

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten