Home / Verhalen / Loetje

Loetje

Met dank aan Cor Cornelissen voor het insturen van de tekst

Loetje had een kroeg welke sinds al lange tijd de bekende horecagelegenheid ‘Tivoli’ te Zwanenburg is. Loetje was een Brabander uit Sint Willibrord, een gehucht berucht om zijn messentrekkers en smokkelaars. Toendertijd smokkelde men boter en sigaretten. Loetje nam het niet zo nauw met de wet. Zo ook niet met de wet op de sluitingstijden. Zodat de uitdrukking was ontstaan: ‘Kom, we gaan nog wat drinken, bij Loetje brandt nog licht.’
Loetje was ook een vechtersbaas. Zo zocht hij een keer ruzie met een sterke jongeman, die geen vechter was. Toen hij boven op zijn slachtoffer zat, om hem verder onder handen te nemen, verscheen Jantje, die Loetje van het in een hachelijke positie verkerend slachtoffer haalde. Dat werd Jan niet in dank afgenomen.
Enige tijd later kwam Jantje Loetje tegen bij de winkel van een bekende rijwielhersteller uit de wielerwereld, Jan de Reus genaamd. Jantje had een herdershond bij zich. Een goedig beest, behorende aan een zwager van Jantje. ‘Hebt gij nu al een hond bij oew voor bescherming?’ vroeg Loetje aan Jan. Het was Jan duidelijk dat Loetje ruzie zocht. Een vechtpartij volgde. Loetje kreeg een pak slaag.

‘Niets aan de hand’ zei Jan de Reus, Jan ik had je zeker geholpen. Maar Jan wist dat hij in bepaalde situaties toch op zich zelf aangewezen was.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten