Het is nu al weer een hele lange tijd geleden, Ik was nog oh zo klein zo teer en zwak . Had weinig weerstand en in het geheel geen kracht. Mij leven had nog weinig zin, alleen maar ongemak. Reclame was er haast ook nog niet. Eigenlijk alleen maar in de krant. Het was de bekende leugenaar. Dus vraag maar naar je verstand. Wel, luister steeds naar ouderen. Die weten immers alles toch zo goed. Die zijn zo groot, zo sterk, zo fier, Precies zoals het immers moet. Maar wat ieder ouderpaar altijd weer zei: Eet toch vooral steeds je bordje havermout. Des morgens vroeg, een flink bord vol. Dan word je zeker heel erg sterk en oud. Ik, als een wel zeer gehoorzaam kind. Luisterde steeds naar deze wijze raad. En omdat ook iedereen dit vond. Deed ik dat jaren metterdaad. Mijn dagelijkse bordje havermout. En ik ben nu groot en flink en sterk. En wordt zo langzaamaan ook oud. Toch houd ik vol, ruim veertig jaar. Eet ik heel blij mijn havermout. Als ik dan honderdvijf zal zijn. Neem ik vredig mijn laatste hap. Heb dan toch flink mijn best gedaan. Dus hoog tijd dat ik er nu mee kap. Wel geef ik nu elk kind de goede raad. Laat al die reclame maar gerust betijen. Zij kloppen alleen maar de centen uit je zak. Je zult echt veel beter gaan gedijen. Luister naar des ouders hele wijze raad. Zij hebben immers het beste met je voor. Je wordt dan vast net zo groot en sterk als ik. Geloof mij maar, daarvoor zijn ouders hoor!
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
