Mijnheer Korsakov

‘Nee kijk dat zit zo’, de spreker aan de bar wachtte even zorgvuldig of hij wel de volledige aandacht van de aanwezigen had. Hij vervolgde,’of je het nu leuk vindt of niet het feit ligt er nu eenmaal.’ Ondanks ik er vanaf het begin bij aanwezig was begreep ik er tot nu toe geen snars van. Ik zat dan ook in spanning af te wachten op wat er komen zou. ‘Kijk’, zo ging hij verder, ‘het kan goed uitpakken of juist niet.’
Ik keek naar Joop maar die perste zijn lippen op elkaar, haalde zijn schouders op, om daarna met een grijns op zijn smoelwerk zijn rug naar mij toe te keren.
‘Dat zijn nu eenmaal van die dingen die je zelf niet in de hand hebt’, zo ging de man verder. En vervolgens, ‘ja, je denkt het naar je hand te kunnen zetten, echt niet!.’
Ik begon een beetje te draaien op mijn kruk, keek eens naar mijn bonnetje, had ik misschien meer Vieux op dan ik dacht?. Ik hoorde de man die overigen voor mij geen onbekende was, verder ratelen. ‘Maar zo is het niet, je hebt het zelf niet in de hand, echt niet.’ ‘Je denkt het, maar dat zijn nu eenmaal dingen die je zelf niet in de hand hebt.’Kijk, of je het nu leuk vindt of niet het feit ligt er nu eenmaal.’ Hij pauzeerde even, ‘we hebben het zelf niet in de hand, of wij het nu leuk vinden of niet we kunnen het niet veranderen.’
Ik voelde de reactie van Joop aankomen, hij richtte zich tot de spreker op zijn ‘Jopiaans’ schreeuwde hij deze toe, ‘houdt nu je kop maar even dicht Roel nou weten we het wel.’ De spreker reageerde met stemverheffing, ‘maar zo is het toch Joop? we kunnen het niet veranderen.’ ‘Precies, ik kan alleen je lege glas veranderen in een vol ouwehoer.’ ‘Ja, o.k. schenk maar in’, zei Roel, ‘niet te veel schuim hé?’
Heel zachtjes hoorde ik hem nog wat na pruttellen, ‘Je kunt het niet veranderen, dat zijn van die dingen die je zelf…… ‘ Zijn stem stierf weg, en eigenlijk was het zielig om te zien, dat een ieder zich van hem afwende. Even kwam de gedachte bij mij op om hem nu eens te vragen, wat hij nu precies bedoelt had.
Het was Joop die redde mij, ‘Glaasje Vieux, Ivan?’ ‘Ach, oorzaak drank, kan geen kwaad, is een goeie gozer beetje zeur als hij lazarus wordt.’ Ik kwam weer tot mij zelf, ‘Ja, doe maar Joop.’ Wat had die gozer toch, kon hij gedachten lezen, was hij helderziende. Of gewoon een kelner van de oude garde, ik ben in ieder geval blij met hem.