Wat kunnen vrouwen toch ijdel zijn!

Met vrouwen bedoel ik niet alleen de op twee benen rond huppelende eva’s, maar ook hun dierlijke dito’s. De ijdelheid strekt zich ook uit tot het dierenrijk. Wat zeg je, overdreven? Lees dan maar eens verder!

Ze was bééldschoon, met haar golvende gitzwarte haar en bruine ogen. Ze had een prachtig gaaf gebit en haar gang was soepel. Kortom, het was een lust voor het oog om Natasja op haar vier bruine poten door de tuin te zien dartelen. Je leest het goed, pòten, want het gaat hier over een negen maanden oude Hovawart-teef.

Omdat we wel eens wilden weten of Natasja werkelijk zo mooi was als wij dachten, bezochten we met haar onlangs een tentoonstelling in Amersfoort, waarbij ze aan veel deskundige, kritische blikken werd blootgesteld. Alles zag er prima uit en ze kreeg al bijna de 2e plaats toegekend. Alleen haar gebit moest nog eens getoond worden en tot grote ontsteltenis bleek dat in haar bovenkaak twee kleine kiesjes ontbraken. Nog eens tellen! Weer hetzelfde resultaat, twee kiezen te weinig! We zagen de uitdrukking in Natasja’s ogen veranderen, hetgeen nòg duidelijker zichtbaar werd toen ze inplaats van de 2e – opschoof naar de 7e plaats. Op weg naar huis bleef ze plat op de grond in de auto liggen en staarde voor zich uit. Thuisgekomen zocht ze direct haar kleed op en kwam er niet meer af voor de volgende ochtend.

Nu is het haar gewoonte, ons, om kwart over zeven met een lik over het oor, of een ander lichaamsdeel dat toevallig boven het dekbed uitsteekt, duidelijk te maken dat de wekker al is afgelopen en het dus hoog tijd is om op te staan! Vanochtend echter bleef die ‘lik’ achterwege en toen we dan eindelijk uit bed waren, zag ik iets op de grond liggen. Dat ‘iets’ bleek de prothese van mijn wederhelft waar een tand en twee kiesjes aanzitten. Het plaatje was aan stukken en de kiezen spoorloos! Vlak er naast lag Natasja met een voldaan ‘gezicht’ te snurken. Ze had op haar manier de ontbrekende kiezen aangevuld, tot grote hilariteit van mijn ega die slissend een afspraak met de tandarts maakte om zo gauw mogelijk zijn kiezen terug te krijgen! Ik bedoel maar, ’n reu was beslist nooit op dat idee gekomen!