Home / Verhalen / Zwaartekracht

Zwaartekracht

Met het ouder worden is het net of de zwaartekracht verandert. Net alsof er steeds meer aan je getrokken wordt zo van onderaf. Alsof je benen lijkt het wel steeds zwaarder lijken te worden. Ook ga je steeds minder in galop en nooit meer op een draf.
De lucht wordt ook steeds ijler lijkt het wel, je moet veel meer zuchten. Wordt nu de lucht ook vuiler of komt het door dat trekken aan mijn been? Ook lijkt het net of zo af en toe mijn neus naar voren lijkt te zakken. Als dit allemaal zo doorgaat vraag ik mij af “Waar moet dat heen?”
Want heen en weer met hoofd, lijf en armen gaat nu ook steeds zwaarder. Het is nu net alsof de zwaartekracht nu ook aan alle kanten aan je trekt. Doodmoe word ik gewoon van al dat sjouwen, douwen en trekken. Voor je het in de gaten hebt is er wel weer een spier gekneusd of verrekt!
Ik moet er niet aan denken wat nu als de zwaartekracht zo doorgaat. Misschien dat ik mijn ene been dat niet meer voor de andere krijg. Mijn neus steeds verder zakt en ik mijn veters niet meer kan strikken. En het zuchten langzaamaan dan overgaat in zwaar gehijg.
Maar ben je gek zeg ik laat mij er echt niet zomaar onderstoppen! Dan duurt het maar iets langer en morgen is er ook een nieuwe dag. Wie dan weer leeft, wie dan weer zorgt, het zal ook nu weer lukken. Vol blijven houden word ik 125, zuchten blijven zodat ik het beleven mag.