Verhalen Disco 1



Geen dagen aan het leven toevoegen

Geen dagen aan het leven toevoegen, maar leven aan de dagen !!            

Ik heb bewust een mooie barbecue gekocht. Zo nodig ik hier regelmatig leuke mensen uit en dan wordt het vanzelf gezellig. Ik heb dan wel een handicap, maar dat weerhoudt me niet om het naar mijn zin te maken !

Mijn keuken is de afgelopen week voor mij aangepast en helemaal onder-rijdbaar voor mijn rolstoel gemaakt. Ik ben er HEEL blij mee !

Vroeger ging ik overal heen en ik maakte graag met iedereen een praatje. Ik praat nu door die spraakstoornis moeilijk en doordat ik in een rolstoel zit ben ik beperkt om ergens heen te gaan. Ik ben vaak thuis en maak het leven hier gemakkelijk en aangenaam ! Ik probeer mijn dagen nuttig te besteden. Mede door die handicap heb ik veel levenservaring (dit is geen opschepperij !). Ik luister goed naar mensen om wie ik geef, of die wat voor mij betekenen !! Luisteren en wat goede raad doet wonderen merk ik en dat geeft mij voldoening.

Vroeger kocht ik niet gauw wat voor mezelf, nu wel ! Ik besef nu heel goed dat, als ik goed in mijn vel zit  kan ik een ander ook wat van dat gevoel geven !!!! 

Bert Disco

5 augustus 2011

Terug naar Verhalen


Heel mijn leven

Heel mijn leven, woon ik in deze streek (Gemeente Woensdrecht) en ik vind hem nog steeds prachtig!!!

Het is soms zwaar trappen, bergop maar dat heb ik er voor over ! Het is de afgelopen tijd heel mooi weer, om te fietsen en met een zonnetje ziet het er liefelijk uit !!! Zeker in dit seizoen, al die tinten fris groen en er staat veel in bloei.

 Via de “Trambaan” en de “Looien” fietste ik gisteravond naar het “Leempad” een van de mooiste stukjes Ossendrecht, vind ik ! Je hebt daar fantastische uitzichten, veel lammetjes zag ik, symbool van de lente maar de natuur heeft dit jaar een seizoen overgeslagen, het is gelijk zomer ! Het “hageland” op, dan de “koeleweg” in en mijn geboortehuisje komt in zicht. De “Biezenwei” heet het daar, het huisje ligt op een hele mooie plek, midden in een bosje, er is zelfs een eigen weg naartoe. Ik kom bij de “Laagstraat”, wat minder mooi is, ik kijk zo op de Antwerpse haven met haar industrieën ! “Tja, maar de andere kant opkijken dan”, denk ik. Dan via de “Molenbosstraat” naar het “Putsmolentje”, hier is het weer “de bewoonde wereld”. Nou kom ik bij de drukke “Putseweg”, gelukkig is er nu een mooi fietspad, vroeger toen er nog geen fietspad was was het erg gevaarlijk fietsen daar en zijn er ook verschillende mensen verongelukt ! Als ik voor elke auto die er voorbij komt een euro zou krijgen, dan zou ik een hele leuke verdienste hebben ! We gaan verder, langs de “Putseweg” naar het “Jagersrust”, dat is ook een mooi punt en nu met die rotonde ook veel veiliger. Die weilanden met die paarden daar, vind ik prachtig !

Dan ga ik de “Onze Lieve Vrouwe ter Duinenlaan” in, over een heuvelachtig fietspad richting huis, het was weer een mooi rondje !!!!!

Bert Disco

5 augustus 2011

Terug naar Verhalen


Alles is relatief

Alles is relatief; als je een hete pan vastpakt lijkt een seconde wel een uur, als je een hete vrouw vastpakt, lijkt een uur een seconde !!!! Doordat ik de betrekkelijkheid zie van alles, maakt het mijn leven met die handicap VEEL makkelijker !!  

Ik weet zeker, dat dit ook voor mensen geld, zonder handicap, relativeren maakt het leven van iedereen makkelijker ! Er is altijd wat in het leven; is het niet met jouw gezondheid, dan wel met die van je kinderen of je partner of van iemand die je dierbaar is ! Problemen financieel of in de relatiesfeer etc etc!

Een probleem of iets anders moeilijks, kan je groter of kleiner maken. Door te relativeren en er positief over te denken, maak je het kleiner en kan je er beter mee omgaan. Het gaat je leven niet beheersen, het heeft een plek gekregen.

Sinds ik die handicap heb, heb ik pas goed geleerd te relativeren, beter laat dan nooit !! Het brengt veel meer rust in mijn leven, het maakt mij ook duidelijk wat ECHT belangrijk is ! Door te relativeren ben ik er achter gekomen WIE en WAT echt belangrijk voor me zijn !

Vandaag was er een hele goede vriend op bezoek. Hij heeft met veel rugpijn de afgelopen dagen op de bank gelegen, maar hij vindt toch de kracht om met mij een praatje te komen maken, dat geeft mij een gevoel, dat ik veel beteken voor hem !!!!

Bert Disco

5 augustus 2011

Terug naar Verhalen


De kasteelheer !

In mijn vorig leven was ik kasteelheer. Ik had een mooi kasteel met een groot landgoed in Zuid-Frankrijk ! Net over de grens, in mijn vaderland Spanje, aan de Costa-Brava, had ik een café-restaurant. Dat was voor mij DE hobby. Ik maakte graag een praatje met iedereen en bereidde de lekkerste specialiteiten. De mensen kwamen van heinde en ver om bij mij te komen eten. Een praatje maken, wat speciaals eten en een goed glas wijn erbij, was voor velen een leuk uitstapje !

Op mijn landgoed bij mijn kasteel had ik allerlei dieren. Om er enkele op te noemen: 10 chimpansees, 50 paarden en pony’s en nog veel meer andere exotische exemplaren ! Allerlei fruitbomen en struiken stonden er waar ze zich aan tegoed konden doen. Een paar meertjes had ik voor hen aan laten leggen waar ze konden drinken en baden !

Op het kasteel had ik ongeveer 25 honden en katten Ik kende al hun namen en uiterlijke kenmerken. Ik verwende ze elke week met biefstuk en lever. Voor de katten bracht ik elke week verse vis mee. Voor het restaurant op de Costa-Brava kocht ik persoonlijk alles vers in.

Rond 5 uur kwamen in Palamos de vissersschepen binnen varen en de gevangen vis werd meteen geveild. Verser kon het niet !! Dan kocht ik 10 kilo extra voor de katten !

Op vrijdagavond was het in het café-restaurant gratis eten en drinken voor al het personeel en voor hun gezinsleden. Ook veel mensen van het kasteel kwamen dan en het was altijd erg gezellig ! Dit deed ik bewust want zo leerde ik hen beter kennen. Ik vond het erg belangrijk dat we vriendschappelijk met elkaar omgingen !!!!

Op het kasteel had ik alleen vrouwelijk personeel ! Ze hadden allemaal een mooi uniform aan met het logo van het kasteel erop: “Kastele iedereen tevree”.  Een antiekgroen strak rokje tot net boven de knie, met daarop een chique witte blouse met in gouden letters het logo van het kasteel erop.

Elk jaar in de zomer kwamen er op het kasteel ongeveer 25 kinderen uit Spanje met een lichamelijke handicap vakantie vieren. Mijn vrouw Jane regelde dat allemaal. Zij en onze kinderen Piartho en Richard (die het ook heel goed met hen konden vinden) deden allerlei leuke activiteiten met hen !

We hadden voor hen een mooie aangepaste verblijfplaats laten bouwen. Er waren geen drempels. Dat was heel handig want  sommigen zaten in een rolstoel en er was dag en nacht iemand van het personeel aanwezig !

De honden en de apen waren speciaal afgericht om de kinderen te helpen. Dat vonden niet alleen de kinderen heel leuk maar ook de dieren hadden hier duidelijk lol in !!

Iedereen vond het erg (de dieren helemaal) dat de kinderen weer weggingen ! De dieren waren heel belangrijk voor de kinderen geworden; zo voelden ze zich ook. Ze hielpen de kinderen heel goed en gaven hen heel veel vriendschap en genegenheid !!

Wij leerden de kinderen veel, maar van hen leerden wij nog meer; dat je met een sterke geest meer kan bereiken dan met een sterk lichaam !! Ondanks hun handicap waren ze altijd vrolijk en probeerden ze een zo zelfstandig mogelijk leven te leiden. Zo aangenaam en leuk als het maar kon ! Daar hadden wij en iedereen op het kasteel veel respect voor !!!!!!

Bert Disco

5 augustus 2011

Terug naar Verhalen

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten