
Freekje Pauw zit op de trap
met een bordje griesmeelpap.
Freekje Pauw mag er niet af,
want dat jongetje heeft straf.
Freekje zei: “ik lust geen gries
‘k eet het niet, ik vind het vies.”
Met zijn lepel knoeide hij,
toen keek vader op en zei:
“Freekje ga maar naar de gang
en daar blijf je net zo lang
tot dat hele griesmeelbord
netjes leeggegeten wordt.”
En nu zit die Freekje daar,
al zijn zusjes zijn al klaar
en gaan fijn met moes op stap,
Freek blijft achter op de trap.
Als het bijna donker wordt
rollen tranen in zijn bord.
Maar al heeft hij ook verdriet
eten doet hij toch nog niet.
Weet er een van jullie raad
dat die jongen eten gaat?
Want hoe moet dat verder nou
met die domme Freekje Pauw?