Jaartal: 1948/49 Met dank aan Petrus Nicolaas Leonardus (P.N.L.) Broekhof voor het insturen van de tekst
Een haasje zat in rijpe koren,
knabbelde aan het groene kruid.
Haasje, haasje, kijk toch uit,
Klonk daar niet een jagershoren,
klonk daar niet een paardendraf,
klonk daar niet een hondsgeblaf?
Nog een blaadje nog een kruintje,
ik kan lopen hard genoeg
Het is warempel nog te vroeg
Nog dat ene kleine spruitje
Paf, daar knalde het geweer:
het haasje dat veel bloedend neer
Haasje, haasje, het kan me spijten,
maar je lot dat is verdiend.
Was je niet zo gulzig vriend
zou de hond je nu niet bijten.
Wie niet hoort naar goede raad
die beklaagt het zich te laat.
