
Zoetjes, zoetjes —
met haar kleine, kleine voetjes,
wandelt moeders jongste kindje
in het zachte lentewindje.
Zie je wel, hoe ’t kindje lacht,
nu haar moesje ’t buiten bracht?
Och het kindje, moet je weten,
heeft zo lang in huis gezeten:
’t was zo ziek en ’t had zo’n pijn…
Maar nu… kan ’t weer vrolijk zijn.