Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst
Jansje was al vele jaren keukenmeid, zodat mevrouw,
trots, ondanks haar vele breken, haar niet gaarne missen wou.
Want ondanks gebroken borden, glazen kopjes en dies meer
stond zij heel hoog aangeschreven, bij mevrouw en bij meneer.
Maar de dag is aangekomen dat ook Jansje henen ging
Het kwam door omstandigheden in de huiselijke kring.
Moeder kon haar Jans niet missen, hetgeen mevrouw niet prettig vond
Bovendien moest zij afscheid nemen van haar huisvriend, Boef de hond.
“Kijk mevrouw, ik had deze rijksdaalder Boef nu toebedacht” zei Jans
Dat klonk in mevrouw d’r oren, net als voor meneer, haast Frans.
“Waarom krijgt hij een rijksdaalder” vroeg meneer en ook mevrouw,
“Dat is toch wat overdreven ondanks al die hondentrouw”.
“Ach mevrouw” zei Jans heel droogjes, “ik hoop dat u er niet van schrikt”
“Maar de hond heeft al die jaren, steeds de borden schoongelikt”
