Jaartal: 1910 Met dank aan Jaap Klijnsma voor het insturen van de tekst
Er zat op een latje
een hagelwit katje.
In een woord een snoesje
een allerliefst poesje.
Hij lag daar te slapen
en begon toen te gapen.
Hij viel in de teerton,
waar hij niet meer uit kon.
En toen was ons katje
een neger in ’t vatje.
