Flip Slokop van Adelbas (versie 2)

Flip Slokop van Adelbas
Die wonderbaar in ’t eten was
Die kwam eens door Den Haag gegaan
En zag een jood met kersen staan
De jood riep, vijf centen maar een pond
Toen Flip hem wou passeren gaan
Toen hield de jood hem dadelijk aan
En zei: Koop ook een pond hiervan
Wel beste man ik kan die hele kar wel an
Top, zegt de Jood, als jij dat kan
Verwed ik er deze wagen an
Maar als je ’t bij Abraham
Bij Isaak en Jacob niet kunt halen
Dan zul je er dubbel voor betalen
Best, zei Flip, het is mij goed
En ging aan het eten op staande voet
In een oogwenk had hij de kersen half op
Het haar begon te rijzen
Op d’arme Jood zijn kop
Wel onfatsoenlijk mens
Mij dunkt je hebt een zwanenpens
Flip zei niets, doch hield zijn woord
En at maar lustig kersen voort
Hij at maar door uit alle macht
En sleepte het hele zaakje in de wacht.
Oh vader Abraham riep de Jood,
Wie redt me nu uit deze nood
Nu zal mijn vrouw mij het vel afstropen
Want voor dat geld moest ik een koperen ketel kopen
Nu kom ik zonder ketel thuis
Nu sluit mijn vrouw mij vast in gruis
Maar Flip, een edele vriend in nood
Kreeg medelijden met de Jood
En zei: Kom ga maar mee met mij
Er zal nog wel een ketel zijn
Zij gingen dan verblijd van zin
Aldra de ketelwinkel in
Baas Koperdraad, zo sprak Slokop
Zoek mij de grootste ketel op
De koperslager ging terstond
En zocht de hele winkel rond
Hij bracht een ketel op de baan
Die nauwelijks in het vertrek kon staan
Maar Flipje zei heel kalm en koel
Is dat de grootste uit je boel
’t is waarlijk niet zo groot mijnheer
Die schijt ik vol in ene keer
Top zei de baas als jij dat kan
Verwed ik er deze ketel an
Mits als je hem niet tot boven vult
Dat je er dubbel voor betalen zult
En Flipje was alweer bereid
Hij zet zich neder en schijt
Niet de ketel vol alleen
Maar het liep er zelfs overheen
Schei uit riep de baas het zal wel gaan
Nee, zegt Flipje, er komt nog meer aan
En hij had nog niet ten volle gedaan
Of ze moesten reeds op de stoelen gaan staan
Flipje had gedaan en de guit
Sprong er lachend tussenuit.