Er bestaat schier geen stad op de wereld, Als het heerlijke groote Parijs. Met haar vroolijke woelige straten, Waar men leeft in ’t aardsch paradijs. Haar boulevards en haar schitterende pleinen, Haar gebouwen van kunstige fijn(?) In Parijs wil ik leven en sterven, Daarom zing ik verheugd het refrein:
Refrein: Parijs Parijs met je mooie slanke vrouwen, Parijs Parijs is de stad waar wij van houen, Parijs Parijs waar het leven ons tegenlacht, Parijs Parijs jij laat me genieten bij dag en nacht.
Wie van buiten Parijs ging bezoeken, Nam de schoonste herinnering mee, Aan het bal Faberin Moulin Rouge, Aan het bosch en Champs Elisees, Aan de vrouwtjes met klinkende namen, Als Lisette Minon of Madlein, Waar wij heerlijk mee fuivend soupeerde, Bij ’t zingen van ’t aardig refrein:
