Schrijver: Michel van de Plas Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst
Mensen, geef d’r eens vergunning
aan een oude kastelein
Om eens één keer wat te zeggen
tegen tien stuks chagrijn
onderwijl geef ik een rondje
dat je even stil blijft, proost
maar zit dan niet meer te miesen
want we hebben ene troost
Petrus, vraagt niet of je rijk bent
Petrus telt je geld niet na
Als d’r in je hart maar goud zit
kom je in de gloria
Als d’r in je hart maar goud zit
kom je in de gloria
Ja, ’t is waar we blijven tobbers
kleine jongens allemaal
maar waar later naar gevraagd wordt
is een ander kapitaal
En hier boven kom je enkel
als je er heen wilt met elkaar
als je d’r naast een hoer wilt zitten
en de goede moordenaar
Petrus, vraagt niet of je rijk bent
Petrus telt je geld niet na
Als d’r in je hart maar goud zit
kom je in de gloria
Als d’r in je hart maar goud zit
kom je in de gloria
Kom er niet aan boord met welvaart
daar raakt steeds een steekje aan los
Zit er dan opeens de klad in
Jan, de werkman is de klos
Laat ze barsten met d’r sleeën
kaviaar en deftig smoel
strakkies zit d’r eigen werkster
één rij hoger op een stoel
Petrus, vraagt niet of je rijk bent
Petrus telt je geld niet na
Als d’r in je hart maar goud zit
kom je in de gloria
Als d’r in je hart maar goud zit
kom je in de gloria
Petrus, vraagt niet of je rijk bent
Petrus telt je geld niet na
Als d’r in je hart maar goud zit
kom je in de gloria
Als d’r in je hart maar goud zit
kom je in de gloria
