Leon de Winter is een Nederlandse schrijver, columnist en filmproducent. Leon de Winter ging midden jaren zeventig naar de filmacademie in Amsterdam. Hij maakte zijn literaire debuut in 1976 met de verhalenbundel Over de leegte in de wereld. Voor zijn romandebuut De (ver)wording van de jonge Dürer (1978) ontving hij de Reina Prinsen Geerligsprijs. Andere door hem geschreven titels aan het begin van zijn carrière zijn Zoeken naar Eileen W. (1981), La Place de la Bastille (1981) en Vertraagde roman (1982).
In 1986 verschijnt Kaplan. Dit boek gaat over de schrijver Leo Kaplan die lijdt aan een writer’s block en de onbedwingbare behoefte om vreemd te gaan. Het boek was een groot succes en bleek het eerste deel van een aantal romans die met elkaar gemeen hebben dat ze handelen over de zoektocht naar oorsprong, naar de joodse identiteit en bovendien op een andere, toegankelijker wijze geschreven zijn dan zijn eerdere werk.
De Winter werd een bestsellerauteur, niet alleen in Nederland maar ook in het buitenland, vooral in Duitsland waar hij een grote populariteit geniet. In 1990 verscheen de roman Hoffman’s honger, die vele malen werd herdrukt en in 1993 verfilmd werd voor de VPRO. In 1993 schrijft hij het Boekenweekgeschenk getiteld Serenade.
