Home / Gedichten / Aanvaarden

Aanvaarden

Met dank aan Ivan Grud voor het insturen van de tekst


Er vertoonden zich kloven aan het oppervlak
grauwe groeven ongekend
droog en dor ineen komend
om uit te monden in een gapende kloof
vol met niet vervagende herinneringen

De geest is verbijsterd
tijd sticht verwarring
een koude bries doet mij rillen
de adem stokt
verstijft wacht ik het af

De spiegel geeft geen bedrog
en wanneer ik mij aanstaar
voel ik hem achter mij
ervaar de zwart omrande nagel
snijdend in mijn wang

Hier vraagt geen kalender om uitleg
hier past geen rouw
te aanvaarden is wat rest
angst is mij te gaan
en in de ogen welt een traan

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten