Home / Gedichten / Bij de zingende ketel

Bij de zingende ketel

(Dr. E. Laurillard)
Met dank aan Ingrid Ouwerkerk voor het insturen van de tekst

Dan zweeft de mijm’ring
Mij door de geest
En ’t stil herdenken
Wat is geweest.

Verdwenen beelden
Zie ‘k voor mij staan,
En ‘k hoor nog stappen,
Die niet meer gaan.

‘k Verneem nog stemmen,
Al jaren stom,
Ik zie mijn doden
Nog eens weerom.

‘k Voel vroeg’re vreugd weer
En vroeg’re smart,
De wolk en ’t maanlicht
Zijn me in het hart.

En ‘k denk bij ’t letten
Op heil en ramp:
Ach! ’t ganse leven
Is als de damp.

Maar, schoon ’t zo vluchtig,
Zo ras ontwijkt,
Geen nood, als ’t hierin
Naar damp gelijkt,

Dat zich de golving
Ten hoge richt,
Dat in ’t vervliegen
Het stijgen ligt.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten