(In 'De Vrije Westfries' plaatst een Andijker bouwer in April 1929 het volgende gedicht, dat de toestand prachtig typeert) Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst
Zie hem jagen, zie hem rijden! Wie is toch die dolleman? Wel die dolle, wilde Roeland Is West-Frieslands bolleman.
En wat glimt daar voor zijn auto, Waar hij star het oog op richt? ’t Is de gladde, ronde gulden, Die daar rolt voor zijn gezicht!
Zie zijn ogen uit de kassen Puilend, als een dolleman, Steeds gericht op ’t rollend zilver, Rijdt en rost daar bolleman!
Vader bouwde een hoekje mosterd, Moeder bakte zelf hun brood, Vader was zo bang voor schulden, Moeder spaarde voor de nood….
Zoon beplakt nu met papieren Van bijzonder makelij Zijn halfglazen driehoekswoning Aan de hele binnenzij.
In zijn hoofd daar is ’t een chaos: Haarlem, Mendel, kraal van kraal, Toppers, bijgoed, kas voor broeien, En een mond vol vreemde taal.
Land te koop in wijde omtrek Doet zijn hart driedubbel slaan En een schip vol Drentenaren Ziet hij vol van vreugde aan. Geld! 0 Geld! 0 Geld! De gulden Trekt hem immer feller voort!
Uit de weg! Hij zit aan ’t stuurrad, Waag niet, dat je hem nu stoort! Die daar vóór hem gaat nog harder Achter ’t gouden, glimmend geld! Rustloos wordt zijn woelend leven Door zijn hebzucht wreed gekweld.
Zijn er zo in ons West-Friesland? Als deez wilde dolleman? Strekke ’t beeld ons tot bezinning Van zo menig bolleman! IJver, vuur en onderneming, Schoon en goed, geen mens die ’t laakt…. Zorg slechts, dat de zucht naar méér nog U van ’t goud geen lijfslaaf maakt.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
