Home / Gedichten / Complainte

Complainte

(J. Slauerhoff 1896-1936)
Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst

Ik leefde ook liever monogaam,
Maar ik ben veroordeeld als nomade,
Tot geen gestage echt bekwaam,
Steeds af te wijken van de paden

Door elk van wieg tot graf bewandeld,
Strak afgewend van ’t boos instinct:
Hun ziel voor welvaart vlot verhandeld,
Hun drift verdrongen en verminkt.

’t Geluk, dit smadelijk verdrag
Toch te vergeten bij een gade:
Een zacht licht in een trieste dag,
Des nachts een donkre genade,

Wordt duur gekocht; die lieve lust
Groeit in een stadje vast en vaster,
Moet luisteren naar regel, rust,
Van klokgelui tot laf gelaster.

Ik zal wel heengaan op een nacht
Met stille trom: een desperado
Die smachtend zoekt als Eldorado
Een land nog niet in kaart gebracht.

Om eindlijk, door elk visioen
verraden, mij te laten werven
Voor ’t vreemdelingenlegioen,
Zo eervol anoniem te sterven.

SeniorPlaza.nl