Op het bankje in het zonnetje,
Zaten zij daar hand in hand.
Negen en vijftig jaren samen,
Zij hadden samen zo’n hechte band.
Broodjes voeren aan de eendjes,
Een zoet praatje met een kind,
Veel was er niet meer te bepraten,
Zij zagen soms een oude vrind.
Bij de eendenvijver heerst er vrede,
Het is de plaats voor een goed gesprek.
Niemand valt je daar in de rede,
breekt je hart,
dan ga je naar die plek.
Na een uurtje in het zonnetje,
gaven zij elkaar een hand.
Al wandelend langs het bospad,
naar hun huisje aan de nieuwbouwrand.
Samen kijken naar de struiken,
naar de bomen met het blad.
Elkaar wijzend op de vogeltjes,
elkaar steunend op hun pad.
Bij de eendenvijver heerst er vrede,
het is de plaats voor een goed gesprek.
Niemand valt je daar in de rede,
breekt je hart dan ga je naar die plek.
Nu zit zij daar in haar eentje,
op de bank haar zo vertrouwd.
Heel lang waren zij gelukkig
en bijna zestig jaar getrouwd.
Zover is het niet gekomen,
hij stierf stil en onverwacht.
Zij loopt alleen langs het smalle bos pad,
hun verleden dat geeft haar kracht.
Bij de eendenvijver heerst er vrede,
het is plaats voor een goed gesprek.
Niemand valt je daar in de rede,
breekt je hart dan ga je naar die plek.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.