Home / Gedichten / De Puritein

De Puritein

Met dank aan Adriaan van Dam voor het insturen van de tekst

Het woord “fatsoen” beheerst al jaren lang zijn leven
Hij zit vandaar des zondags twee keer in de kerk
De voorste rij, vlak bij de Dominee aan ’t werk
Die vol furore zedenpreken weg komt geven

Hij hoort het aan, stemt er mee in, zonder te beven
Godsvruchtig als -ie is, voelt hij zich danig sterk
Zijn mannenbroederskop in fierheid opgeheven
Straalt van fatsoen en de Gemeente geeft hem merk

Maar ’s nachts in ’t huis, zijn vrouw ligt dan al lang te slapen
“Het duivels minnespel heeft hij haar nooit gedaan”
Dan zijn er treden, planken, deuren die zacht kraken
Hij neemt de overloop naar ’t kamertje van Sjaan

De jonge meid “in vaste dienst voor dag-en-nacht”
Stikt van verdriet en haat, als zij weer wordt verkracht

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten