Home / Gedichten / De trekhond

De trekhond

Met dank aan Benno Pen voor het insturen van de tekst

Hijgend van dorst en met hooploze ogen
trekt hij de kar door het moeilijke zand
Zijn lijf is vermagerd zijn kop hangt gebogen
voor de gloeiende zon die hem pijnigt en brandt

De weg is zo lang, zo zwaar is de wagen
de baas wil steeds vlugger dan hij maar kan
en springt op de kar en geeft hem maar slagen
zijn vel en zijn poten, zij schrijnen er van
Zo zeult hij maar voor langs wegen en straten,
een smartelijk verdriet, dat langs de dorpen trekt

Zo zeult hij maar voort langs dorpen en straten
en soms als de baas hem alleen moet laten
en hij zich even neer heeft gestrekt,
staat troostend een kindje wat met hem te praten,
waarvoor hij het dankbaar, de handjes lekt

Niet wat je zoekt? Plaats een oproep!

Zelf een gedicht toevoegen

Terug naar overzicht

Maak uw keuze

Bekijk ook

De trekhond

SeniorPlaza.nl

Menu

Interactie

Populair

Nieuwsbrief