Home / Gedichten / De vergeefse proefneming

De vergeefse proefneming

(Jacobus Bellamy 1757-1786)
Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst

Laatst was ik bij mijn Fillis
Zij zat een wijl te peinzen,
maar in het einde vroeg zij:
‘Weet gij wat een kusje is?’

Ik zei: ‘Mijn liefste meisje ,
dit is te filosofisch.
Een kusje laat zich voelen,
doch laat zich niet beschrijven.

Misschien dat wij het wezen,
als ook de aard der kusjes
door dadelijke proeven
wel min of meer ontdekten.’

Ik greep haar in mijn armen
en drukte mijne lippen
op heur bevallig mondje.
Nu kusten wij elkander
op allerhande wijzen.

Ik bleef schier onbeweeglijk
op heure lipjes kleven.
Doch na zo vele proeven
was ’t ons nog gans onmooglijk
een kusje te beschrijven.

Ik zei:’Mijn lieve Fillis,
wij zullen het nooit ontdekken!’

‘Wel,’ zeide toen mijn meisje,
‘laat gij de hoop reeds varen?
Wie weet, zo wij de proeven
te meermaal weer hervatten,
of wij het niet ontdekken!’

Niet wat je zoekt? Plaats een oproep!

Zelf een gedicht toevoegen

Terug naar overzicht

Maak uw keuze

Bekijk ook

De vergeefse proefneming

SeniorPlaza.nl

Menu

Interactie

Populair

Nieuwsbrief