Home / Gedichten / Flamenco

Flamenco

Met dank aan Willem van Baardewijk voor het insturen van de tekst


Ik ben
voor de laatste woorden
en voor
het begin
Nu
in de leegte
waar slechts de zee te horen is
en
de tranen van de aarde

Gisteren nog
danste ik
en schreef oude woorden
zoals het vaak
met poëzie gaat
zij loopt in oude schoenen
en huilt om vroeger

Nu
danst
het leven in mij
daar
de woorden verloren zijn
en
een nieuwe taal vragen

Had ik je al verteld
dat de waarheid
de waarheid is?
en de leugen
een oud vod
van pijnen
schrijnende wonden
die verloren liggen
in
oude woorden.

Steeds weer
neem ik afscheid
en slaap in verwondering
van het avontuur
dat
in de stilte ligt.

Eeuwen ben ik
stil geweest
Zag alleen nog
zwaluwen vliegen
die mijn woorden meenamen
in hun vlucht
Iedere keer stierf ik
door verkeerde woorden
die mij belegerden
mij overwonnen en
mij deden krimpen
als verkeerd gewassen was.

Vandaag
heb ik de flamenco
gedanst
en voelde dat
de echte wereld
een nieuwe taal is
die
ter plekke ontstaat.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten