(opgedragen aan Valeria)
Jij engel van
oude tijden.
Hoe vaak
heb ik niet gehuild
om de heimwee
naar de parels
in mijn diepte?
Was het Dowland,
de luit
of alleen jouw stem
die mij deed verlangen
naar door
ontroering losgemaakte pijn?
Of was het
de overgave
naar
waar
je los bent
van jezelf
om muziek te zijn.
Ik ben het lied
waarin heimwee
stil geworden is
en oude pijn geheeld.
Eeuwen van stilte
hebben mij
een klank gegeven,
een taal
om in te wonen.
Een taal
om in te zingen.
Waarom zou ik
mijn tranen bedwingen
bij zoveel verlies?
Waarom zou ik
mijn tranen bedwingen
bij zoveel rijkdom?
Ik laat
mijzelf los
en verdwijn in
de eeuwig zingende wind.
(Valeria Mignaco heeft wel een beetje mijn hart gestolen. Zie haar vele vertolkingen van Dowland op Youtube.
Niet alleen vanwege het gedicht maar enfin luister zelf maar naar FLOW MY TEARS en andere liederen door haar.)
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.