Home / Gedichten / Gasten

Gasten

Met dank aan Ivan Grud voor het insturen van de tekst


De tafel wit gedekt, tafelzilver, kaarsen aan
genodigden doordacht selectief toch spontaan
deze keer kon het niet stuk wisten zij zeker
de dis rijkelijk als altijd overvloedig gedekt
wijnen Franse origine drinken zij uit de beker
Smoking, avondjapon vereist zoals het hoort
portiers klassiek gekleed buiten bij de poort
controlerend alleen uitnodiging toegelaten
eenmaal binnen herkenning van weleer
kwam de borrel vooraf die bracht meteen sfeer

Alcohol met gulle hand geschonken ging er dorstig in
Jonker niet vies ervan sloeg hem in een keer achterover
hij en de zeer hooggehakte opzichtig geklede dame
die hij bij zich had hadden het nodige al op
en dat wilde de dokter die de derde nam beamen met rode kop
hapjes werden geserveerd
het was gezellig er werd druk geconverseerd
De gastheer hevig vermaand door vrouw des huize
liep met zijn derde glas lekker slobberend rond
vrolijk grappend dat van thee kreeg je maar luizen
slinks glurend in decolletés om hier en daar een bips te beroeren
argwanend nagestaard door mevrouw die hem stond te beloeren

Gezelligheid het kon niet op, zij van de rechter flirtte flink en ongeremd
hij zelf een eerloos beest had met dreigende smoes de keukenmeid getemd
en zo verstreek de tijd, een ieder ging zich aan drank te buiten
plotseling een enorm knal en gerinkel, opa keilde met een dame door de ruiten
scherven bijeen geveegd, opa vlug weer binnen getild waar men hem verbond
men kon er heimelijk om lachen omdat opa zijn gulp openstond
Alleen mevrouw die had het niet, men moest toch echt aan tafel
zocht steun bij dokter keek hem zwoel aan, vond een gewillig oor
of hij het nu goed begreep of niet zijn hand ging er in ieder geval voor
trok haar mee de hal in, betastte haar zoals een dokter dat doet
zij nam toen ook maar een flinke slok, maande hem hijgend tot spoed
vlug vlug sprak zij met hese stem ogen wild, trok hem in een kast
de soep werd dadelijk opgediend daar hoorde zij bij, dat was gepast

Menig hoofd reeds verfrommeld, de haren verward
geeft het souperen een rumoerige rommelige start
de notaris anders zo beleefd begint te zingen
niemand kijkt er eigenlijk van op en men begint wat mee te deinen
zodat de tafel langzaam verschuift als wilde deze het gezang belonen
Dan wordt het hoofd van jonkheer’s wulpse vriendin
in de gastheer zijn schoot waargenomen
Dit kon toch echt niet, al moest men er wel om lachen
allen verwachtten de vermaning van mevrouw
doch haar stoel was leeg, zij had nog niet aangezeten
de dokter kreeg het warm excuseerde zich
wist opeens, hij had haar in de kast vergeten

Toen alles was geklaard kon men verder dineren
nooit was er een beter diner, begon een ieder te lallen
ieder was het er mee eens, zij konden er wat van leren
och een stukje ongeregeld hoorde er bij, zo zij allen meenden
het foutje van de gastheer kon eigenlijk niemand wat deren
Maar de moraal van dit hele gebeuren waren de dames
opgewonden wat verlegen, zich niet meer in de hand
benaderden zij mevrouw discreet heel beleefd en gepast
vroegen zij naar de romance en de sleutel van de kast

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten