Home / Gedichten / Gedicht bij zelfdoding P.L.

Gedicht bij zelfdoding P.L.

Met dank aan Willem van Baardewijk voor het insturen van de tekst


Een telefoontje.
Plotseling ben je er niet meer.
Een onbekende stem
als uit de dood,
doet de telefoon
nog trillen.

Zomaar was
het mooie weer
voorbij.
Die zondagochtend
werd het even nacht.

Niemand zag
of wist van
deze uiterste liefdesdaad.
Geen dood
maar rust
gevonden.

Zie ik je
voor de laatste keer
in de spiegel kijken.
Het laatste licht
verlaten.

Honderden huilden
losgelaten pijn.
Voor hen zal je
tot hun einde zijn.

Rust zacht
zo zacht
dat
al het harde
zal verdwijnen.

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten