Home / Gedichten / Het waardige ambt van dominee
2361

Het waardige ambt van dominee

Met dank aan Jeanne Albers voor het insturen van de tekst

Het waardige ambt van dominee
Valt ongetwijfeld lang niet mee
Wat dominee ook zegt of doet –
Hoe hij ook preekt, ’t is zelden goed.

Neemt hij al ‘A’ voortdurend in
‘B’ doet hij vaak niet naar den zin.
‘Hij schreeuwt’ zegt men, als hij preekt luid.
Is het zacht, ‘’t komt er eentonig uit!’

Is hij wat levendig van aard,
Dan wordt hij als ‘nerveus’ verklaard,
Doch is hij rustig, nimmer boos,
Dan heet het: ‘Hij is levenloos!’

Indien zijn haar is peper-zout,
Dan vindt men de dominee te oud.
Is hij een jong, dus jeugdig man,
‘Ervaring’, die ontbreekt hem dan.

Werpt hij van het oude iets omver,
Dan is hij revolutionair!
Heeft hij integen ’t oude lief,
Dan heeft hij geen ‘initiatief’.

Hij preekt ‘vervelend’, wanneer bleek,
Dat hij niet houdt uit het hoofd zijn preek.
Preekt hij uit het hoofd, als hij dan kan,
Dan is het een oppervlakkige man.

Maakt hij bij het preken veel gebaar,
Dan is hij acteur zowaar.
Doch houdt hij de armen strak aan ’t lijf,
Dan is hij droog en saai en stijf!

Is hij veel thuis, werkt hij aan zijn preek,
Geeft hij om huisbezoek geen steek.
Doch gaat hij dikwijls op bezoek,
Dan staat hij als ‘drijver’ te boek!

Bezoekt hij veel een arme man,
‘Een socialist’ noemt men hem dan!
Wendt hij tot de rijkdom zijn schreê,
Is hij een geldzak-dominee!

Men merkt dus wel: ’t valt lang niet mee,
Het wondere ambt van dominee!

We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie

Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.

Sluiten