Met dank aan Willem van Baardewijk voor het insturen van de tekst
In de morgen als ik ga slapen en de dag de lange dag achter mij laat.
Zink ik in mijn duister terwijl de woorden verloren als stukjes brood opgepikt worden om voor altijd te verdwijnen om straks de dag weer nieuw te laten zijn.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat u onze website zo goed mogelijk beleeft. Als u deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat u dat goed vindt. Meer informatie
Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website voor de bezoeker beter werkt. Daarnaast gebruiken wij o.a. cookies voor onze webstatistieken.
