
Al fietsend op de levensweg,
een zware last met me meedragend.
Duikt er ineens, voor mij een fietser op.
Zo te zien is het een oude man,
zijn fietstassen schijnbaar gevuld met zijn levensbagage.
Met langzame tred, gaat hij zijn bestemming tegemoet.
Geïntrigeerd geraakt, tracht ik hem uit alle macht te volgen,
doch de afstand tussen ons beiden blijkt alsmaar groter te worden,
totdat de onbekende fietser geheel uit het zicht verdwijnt.
Door de geleverde inspanning en mijn extra last,
bereik ik uitgeput en ontdaan de plek waar ik hem voor het laatst zag.
Met mijn laatste beetje wil en levenskracht,
vervolg ik moeizaam en verontwaardigd mijn levensrit.
De sterke oude man nog vol in mijn gedachten en
steeds dichter bij mijn eigen eindbestemming.
Het is nog wel een lange weg, die ik moet begaan,
doch velen zijn mij, op deze levensweg ook al voorgegaan.